20 Augustus, Oliveira de Azeméis – Perosinho 35 km


In de Cantina kan zelfs ’s ochtends vroeg al koffie met een Nata verorberd worden.De brandweerlieden zijn hulpvaardig en aardig.
Hoewel Bombeiros Volúntarios, d.w.z. vrijwillige brandweer, krijgen ze de wachturen op de kazerne wel degelijk betaald. Er is een strenge selectie en het is een eer brandweerman (vrouw) te zijn.

Oliveira de Azeméis uit

Oliveira de Azeméis uit

 

Salgueiro

Salgueiro

 

Het is vanmorgen niet zo grauw als de afgelopen dagen op de vroege morgen en het zonnetje loert tussen de wolkjes door. Toch de voorbode, dat het weer warmer wordt. De omgeving wordt ook steeds groener.

Steeds over de spoorbaan 

Steeds over de spoorbaan 

 

Oorspronkelijke Romeinse weg

Oorspronkelijke Romeinse weg

Maar de bebouwing neemt ook merkbaar toe. Wat een geweldig verschil met het zuidelijker deel van Portugal. Het zou hier zelfs een beetje Spanje kunnen zijn. We kruizen de spoorbaan regelmatig en gaan dus dezelfde richting. Van elke glimp van het spoor neemt Rafa foto’s en zijn dag is al bijna goed als ook nog een trein passeert!

 

Portugese Horréo

Portugese Horréo

 

Intacte gedeelten Via XVI

Intacte gedeelten Via XVI

 

Sâo Joâo de Madeira is een lang uitgerekt dorp van Romeinse oorsprong, maar is door de moderne aanpak volkomen verpest, waardoor weinig historisch is te ontdekken. Hier zijn wel overnachtingsmogelijkheden en eigenlijk het eind van een dagroute in het Engelse boekje. Wel eten we onder de parasol van een leuk Restaurantje een goed Menu, wat met de vele kilometers wel nodig is.

Oceaan in de verte  

Oceaan in de verte

 

Kleine kapelletjes

Kleine kapelletjes

Steeds golvender wordt het landschap en regelmatig is in de verte de oceaan te zien. Ook wordt het drukker waarbij nogal wat snelwegen overgestoken worden. Gelukkig komen we steeds weer terecht op de oude Romeinse route nu wel vaker in de bebouwing. Een oudere dame staat voor haar huis ons op te wachten, geeft een reuze grote en sappige perzik en maakt een praatje waarbij ze zegt dat het wel erg warm is.

.               .               .

  Rúa Romana                 Caminho Santiago       Bijna alles is:Te koop

We lopen vandaag expres verder zodat we morgen maar een half traject hoeven naar Porto. Mosteiro San Salvador de Grijó stamt uit de 13 eeuw en bracht toen al Pelgrims onder.

  Mosteiro San Salvador de Grijó 

Mosteiro San Salvador de Grijó     

 

Oud tongewelf met rijk altaar

Oud tongewelf met rijk altaar

Misschien kunnen we hier wel stoppen?! Het gemeentehuis van Grijó zit ernaast, zodat we maar eens vragen. Maar nee hoor, dat is niet meer van deze tijd. Maar 1,5 km verderop zit pater Bernadino waar we allicht in het kindertehuis kunnen slapen. Dit blijkt weer een prachtig staaltje van de Portugese kunst om je het bos in te sturen, als ze maar van je af zijn!

Eindeloze kloostermuur 

Eindeloze kloostermuur 

 

Alcalde; José Ramos Pais

Alcalde; José Ramos Pais

We lopen langs de eindeloze kloostermuur die het plaatsje Grijó in een soort wurggreep heeft. Ongelofelijk is het eigenlijk wat de hoeders van de kerk zich allemaal toeëigenden ten koste van de bevolking en zich hier totaal van separeerden. Wat een wonder dat meerdere bestuurders de ongebreidelde macht van de kerk ingebonden hebben.

Pater Bernadino is niet te vinden en in het volgende dorp Sermonde wil een vrouw ons terugsturen. Wat we gezien de ervaringen maar niet doen. We lopen zo te lang door en navragen in het volgende dorp Asperela helpt ook niet.

In het daarop volgende dorp trek ik Rafa mee een Restaurant in, met het gevoel dat het hier wel zou lukken. De uitbater zegt net nee tegen ons, als we aangesproken worden door een van de mannen aan de bar. Het blijkt de Alcalde (burgemeester) te zijn van dit dorp Perosinho, die aanbiedt om in het gemeentehuis te slapen. Daar zijn we zo, laat op de middag en behoorlijk aan het eind, erg blij mee. Hij neemt ons mee om de hoek, opent het gemeentehuis en scharrelt met de secretaris wat rond. We krijgen flesjes water en we mogen op de vloer in de raadszaal slapen.
Helaas is er geen douche, maar we kunnen ons opfrissen aan de wastafels op het toilet, zodat we allang blij zijn.

Gemeentehuis Perosinho

Gemeentehuis Perosinho

 

Op de vloer in de raadszaal

Op de vloer in de raadszaal

Terug in het restaurant kunnen we nog net een paar Tapasjes krijgen, zodat het maar goed is dat ’s middags een Menu del Dia gegeten is. De Alcalde was ook verantwoordelijk voor de eerste Santiago borden, met blauwe schelp, die begonnen vanaf Grijó. Waarschijnlijk ziet hij toch extra Business gloren voor zijn gemeente, maar wij waren goed geholpen. Rafael slaapt in de hal voor de raadszaal en is ’s nachts behoorlijk in de weer. Hij blijkt vanaf de harde stenen vloer op een paar stoelen geslapen te hebben. Nu zitten we nog maar 16 km vanaf Porto en 658 km op de Caminho!

 

tab