25 Augustus, Ponte de Lima – Rubiâes 19 km


Bij het barretje naast de refugio zijn ze al open zodat we met een Sandes en Café con Leite versterkt kunnen vertrekken.

Paadjes door sompige overstromingsgebieden van de Lima       Paadjes door sompige overstromingsgebieden van de Lima

Paadjes door sompige overstromingsgebieden van de Lima

Rechts gaan we meteen de velden in, waar veelbelovende smalle paadjes gevolgd moeten worden. Soms moet over smalle stapstenen gegaan worden. In het voorjaar zal alles vol water staan en moet de alternatieve route over de straat genomen worden om droge voeten te houden.

.

Dagtraject 18  Ponte de Lima – Rubiâes
(Op kaartje 17)

Het is vandaag een klein trajectje, maar wel met het hoogste punt van deze Caminho. Dat wordt dus klimmen in zonnig weer wat een stuk beter is dan de somberte van gisteren.

 

 Oude poort van Quinta

Oude poort van Quinta

 

Achteraf weggetjes

Achteraf weggetjes

We komen langs oude Quintas over volledig overgroeide paden, erg mooi. Langzaam loopt het omhoog tot we onder een viaduct van de autosnelweg A7 doorkomen die hier ook de Pas neemt.

De viaduct van de A7

De viaduct van de A7

 

Meer bosachtige paden

Meer bosachtige paden

Een enkele keer is deze te zien, maar zonder enige overlast te bezorgen en al gauw ben je achteraf in de Bush. Mooi overwoekerde paden worden gevolgd langs de Río Labruja in het bos. Op sommige plaatsen perst het water door een soort canyon (Vale do Inferno = vallei van de hel) en stort naar beneden. Helaas is alles zo overwoekerd dat bijna geen foto’s te maken zijn.

 

De Río Labruja rustig bij Ponte do Arco

De Río Labruja rustig bij Ponte do Arco   

 

Hoedt 2 koeien langs de weg

Hoedt 2 koeien langs de weg

 

Het wordt vlakker en we komen langs de Ponte do Arco. Een man laat zijn 2 koeien uit en groet vriendelijk; Bom Dia. Hier in het noorden zijn de mensen merkbaar losser en heel anders dan de geslotener types in het zuiden.

Arco, Café met Capela D. N. S. Das Neves

Arco, Café met Capela D. N. S. Das Neves

 

Een Sâo Tiago

Een Sâo Tiago

Een paar honderd meter verderop ligt net tegenover het kapelletje, van weer een onze lieve vrouw van de sneeuw, een cafeetje met winkeltje. Het ideale punt voor de koffie want voorlopig is er niets meer. Ook andere Pelgrims zijn hier te vinden. In de kapel is zowaar Santiago aanwezig (of toch een San Roque?). De Portugezen zijn helemaal gewend en verdienen bovendien aan de Pelgrims. Het begint echt op het normale leven op de Caminos te lijken.

Holle wegen met duidelijke pijlen 

Holle wegen met duidelijke pijlen

 

Nog typisch Portugal

Nog typisch Portugal

We trekken verder over de mooie holle wegen naar de bergen voor ons. Op de open plekken de laatste zo typische vergezichten met de contouren van op elkaar lijkende kerkjes in de verte.

Fonte des Três Bicas 

Fonte des Três Bicas

 

De Alto da Portela voor ons

De Alto da Portela voor ons

 

Bij de bron van de drie straaltjes kan drinkwater ingenomen worden, voor ons niet nodig na net een koffiestop. Nu wordt het menens en gaat het steil omhoog. De paden worden smaller en rotsachtiger.

Net voor de top

Net voor de top

 

Op de Alto da Portela

Op de Alto da Portela

 

We komen op het steilste stuk voor de top een weinig opvallend kruis tegen; De Cruz dos Franceses, of Cruz dos Mortes. Het is de plaats waar de plaatselijke Retardários (verzet) in 1809 de troepen van Napoleon in een hinderlaag lokten en enig honderden in de pan hakten. Dit met behulp van Wellington die de Portugezen meehielp. Werkelijk een ideale plek voor een dergelijke actie.

.

Cruz dos Mortos (Kruis der doden)

Uiteindelijk komen we uit op de Alto da Portela Grande, meteen het hoogste punt van deze Caminho met zijn 405 m. Toch een pittig klimmetje waarbij het kleine teentje steeds vervelender begint te doen. Maar ja, een Pelgrim moet lijden hè.

Op de top het uitzicht in het zwaar beboste dal voor je van de Río Coura. Een natuurwet is dat wat je klimt, gaat ook weer naar beneden en dat is hier knap steil over steen brokken. Naar de refugio is het nog een goede 5 km zodat we er nog vrij vlug zijn. Pas op, een 3 km ervoor staan borden van een particuliere herberg; O Repouso do Peregrino, die je wil laten geloven dat hij de refugio is. Dan zou je de mooie nieuwe echte refugio missen, wat jammer zou zijn. Alles is er wat een Pelgrim maar kan wensen. Over het bospad vanaf de achterzijde sta je er ineens voor.

Niemand is aanwezig zodat we maar een bed op de slaapzaal zoeken en onze wasjes doen. Het is nog vroeg maar we zijn wel aan wat rust toe en nemen het ervan. Rafa komt met zijn Eucalyptus tinctuur aan voor mijn kleine teentje. Baadt het niet dan schaadt het niet, dus maar geprobeerd. Branden als de hel! Maar het belangrijkste; werken doet het wel.

Albuerge Rubiâes  

Albuerge Rubiâes

 

Buiten in de Patio

Buiten in de Patio

 

De refugio ligt in the middle of nowhere maar een 500 m behoorlijk naar beneden moet een Restaurant te vinden zijn; Bom Retiro. Daar eten we goed, door de Patron zelf klaargemaakt. ’s Avonds zijn we er nog een keer te vinden. Houd rekening dat voor Portugese normen hij wel wat aan de prijs is. Over de brug nog weer een 500 m verder is weliswaar een winkeltje, maar dat is te ver. De andere Pelgrims kopen daar macaroni die ze in het keukentje klaar maken.

Een 500 m omhoog is een leuk Romaans kerkje te vinden; Igreja de Sâo Pedro de Rubiâes.

Igreja de Sâo Pedro de Rubiâes

Igreja de Sâo Pedro de Rubiâes

 

12e eeuws Portaal

12e eeuws Portaal

 

Het aardige is dat voor de kerk een Miliário staat die uitgehold is en als Sarcofaag gebruikt. Een staaltje van middeleeuws recyclen!
Miliários waren mijlstenen door de Romeinse keizers aangebracht op hun heirbanen. Het wordt later in de Refugio nog erg gezellig met het internationale gezelschap van Duitsers, Spanjaarden, Brazilianen en een Hollander. De 2e van links op de foto is Michael Pscheor de maker van de schetsen, die regelmatig in dit laatste gedeelte opduiken.

Als we gaan slapen heerst er een opperbeste stemming. Maar zo gauw gaat dat niet. Er zitten vliegen op het plafond en een Duitse fietser rust niet eerder voordat ze allemaal platgeslagen zijn! Daardoor slapen we prima na 780 km!

tab