Vandaag onze laatste Portugal dag! Toch een aardig vooruitzicht. We willen dan ook beslist in Spanje slapen en niet in Valença blijven hangen. Ondanks advies dat de refugio hier rustiger is.
Dagtraject 19 Rubiâes – Tui
(Op kaartje 18)
Pons Romana
Via Romana XIX
Over de Pons Romana, het oude Romeinse bruggetje over de Río Coura gaat het naar beneden. Al snel kom je in het dorp beneden uit bij de Ponte Nova, waar bij het winkeltje, annex barretje en nog veel meer, in ieder geval koffie te krijgen is. Vriendelijke oude mensen drijven deze negotie, die bij ons onvoorstelbaar zou zijn. Ze moeten wel sober zijn hier.
Bij Pecene omhoog naar 270 m
Sâo Bento da Porta Aberta
Omhoog gaat het naar de hoogte van Sâo Benta da Porta Aberta met een mooi kerkje op 270 m hoogte. Langs het kerkje gaat het waarna de lange afdaling volgt, over holle met rijke plantengroei overwoekerde weggetjes, naar Valença. Zo nu en dan een mooi en weids uitzicht over de vallei van de Minho.
Rijk begroeide paden
Blik in de Vallei van de Minho
Het weer is wat somber vandaag, maar de temperatuur blijft goed om te wandelen ergens achter in de 20° C. Het lijkt wel of we een weerscheiding zijn overgestoken in de buurt van Barcelos.
Ponte Romana da Pedreira
Asymmetrisch kleurrijk huisje
Als we de Río Pedreira via de oude brug oversteken wordt het vlakker en begint de lange aanloop naar Valença. De wegen zijn bebouwd met huizen en cafeetjes voor een stopje zijn er genoeg.
Steeds drukker wordt het tot we over de spoorbaan een terrein met kraampjes passeren. Overal staan nu auto’s met Spaanse nummerplaten. Het is een marktje waar de Spanjaarden gebruik maken van de goedkopere Portugese prijzen. Onderlangs de fortificaties van Valença lopen we tot we een ingang ontdekken bij de Portas do Sol.
Ingang naar de Portas do Sol in Valença
Het plaatsje ligt op een bergtop waarbij de buitenrand bestaat uit indrukwekkende fortificaties. We staan bij de grens. De Spanjaarden zijn eeuwenlang de (potentiële) vijanden gebleven.
☼ Fortaleza de Valença en argwaan naar Spanje
Vlag Valença Wapen Valença
De versterking Fortaleza is gebouwd op eerdere versterkingen volgens de principes van de militaire bouwer Vauban en gereed gekomen in 1713. Portugal werd na zijn ontstaan regelmatig belegerd door zijn natuurlijke vijand; Spanje. Tot op heden kijken de Portugezen met de nodige argwaan naar de Spaanse bedoelingen. Niet zo vreemd. Nog in 1932 had Franco een plan geschreven om Portugal in 36 uur te bezetten! Dit verhaal was doorgekomen. In 1939 werd het Iberische Pact gesloten, een niet aanvalsverdrag tussen Spanje – Portugal, beiden Fascistische staten, waarmee het gevaar bezworen was (nu met de EU helemaal).
Een paar jaartallen om de Portugese argwaan te begrijpen:
1095 Stichting Graafschap Portugal onder León
1139 Don Afonso Henriques roept zich uit tot Koning
1190 Grote Arabische invasie
1211 León valt Portugal binnen
1252 Oorlog met Castilië
1295 Oorlog met Castilië
1334/5 Oorlog met Castilië
1355 Moord op Inês de Castro
1373 Invasie Castilië in Portugal
1381/2 Oorlog met Castilië
1384 Invasie Castilië in Portugal
1580 – 1640 Bezetting Portugal door het Spaanse Huis Habsburg van Philips de II (Leger onder aanvoering van Alfa!)
In deze tijd nemen de Hollanders vele koloniën over en bezetten Brazilië, Ceylon, Molukken, en nemen handelsposten over in Japan, en Afrika.
1644 – 1668 Verschillende veldslagen Restauratie oorlogen met
Spanje
1807 Napoleon valt Portugal binnen
1809 Napoleon valt voor de 2e keer binnen
1810 Napoleon valt voor de 3e keer binnen
Na deze tijd vele revoluties met verdrijving koning
1939 Iberisch Pact
1974 Anjerrevolutie (ca. 1 miljoen militairen en koloniale Portugezen keren terug op een bevolking totaal van 9 miljoen inwoners)
We klimmen naar de Portas do Sol, gaan onder de indrukwekkende fortificaties door via dwarswegen met nieuwe poorten en komen uit bij de Capela do Bom Jesus.
Ineens staan we in het centrum van Valença dat geheel leeft van de toeristen die elke dag opnieuw met autobussen vol uitgeladen en losgelaten worden. De straatjes vol met winkeltjes en hun kleurrijke waar, vooral ook nutteloze souvenirs. Kortom het heeft een hoog Valkenburg gehalte.
Winkelstraatje Valença
Praça do Republica
We scharrelen tussen de straatjes met zijn vele mensen door en ontmoeten Michael met medepelgrim die hier willen overnachten.
Het lijkt ons wat erg toeristisch, maar er is veel te zien met mooi bewaarde torentjes en kerken. Hoewel we wel wat zouden lusten, zien de Restaurants, met hun onwaarschijnlijke prijzen, er niet erg aanlokkelijk uit.
Michael maakt deze opname van Rafa en mij
Igrejas Matriz e da Misericórdia
A Fortaleza
We lopen de weg terug naar beneden en zoeken de stalen brug naar Tui, dat aan de overkant op eenzelfde soort berg is gebouwd.
De oude douanekantoren zijn omgebouwd tot winkelcentrum maar intussen vervallen. Nogal plotseling staan we voor de brug over de Minho uit 1886, gebouwd door een leerling van Eiffel, met beneden het verkeer en boven de trein.
De ijzeren dubbele grensbrug
Tweelingstad Tui
Aan de rechterzijde lopen we eroverheen. Voor ons ligt als een tweelingstad Tui op eenzelfde soort berg waarbij de oude kathedraal van verre te zien is. Hoera, na goed 800 km zitten we nu in Spanje!!
De Minho wordt nu Miño wat op dezelfde wijze uitgesproken wordt en de klok gaat een uur vooruit! Aan de andere kant vinden we een voorstadje met een eenvoudig maar geweldig Restaurant waar we heerlijk eten voor 8 of 9 Euro.
Terugblik naar Valença
De hoofdstraat in Tui
De laatste paar kilometer slingeren langs de Miño tot naar boven moet worden geklommen. Tui maakt een levendige en gezellige indruk zonder overmatig toerisme. De Albuerge is in de buurt van de kathedraal, waar we vriendelijk ontvangen worden door een Hospitalera. Ook hier is het piekfijn in orde voor de gebruikelijke 3 Euro. Zoals de Junta (staat) die (symbolisch) heft. Daarvoor krijg je hier bovendien een papieren overtrek voor kussen en matras wat toch een stuk hygiënischer is.
We ontmoeten ook een Nederlander; Gerard uit Noord Holland, die tegengesteld naar Porto loopt. De refugio loopt nog voller dan we tot nu toe meegemaakt hebben. Des te dichter bij Santiago des te meer Pelgrims. Velen starten pas het laatste stukje en 100 km is genoeg om een Compostela te krijgen.
Nu het stadje verkennen waar toch een andere sfeer heerst; wat losser dan aan de Portugese zijde. Op een terrasje in de zon kom ik Gerard tegen waarbij we tot een leuk gesprek komen. Hij is onderwijzer met een huwelijksprobleem, wat als zovaak reden is naar Santiago te gaan om met jezelf in het reine te komen en alles eens goed te overdenken.
Catedral de Santa María de Tui
Rijk versierd voorportaal
We bekijken de oude Romaanse Cathedral de Santa María de Tui uit 1120 met een prachtig voorportaal. Ook deze kerk is gebouwd als een soort Bastion en weerkerk tegen aanvallers. De binnenzijde is rijk versierd wat vooral opvalt na de sobere kerken van Portugal.
Interieur Catedral
Doorkijkje op Miño
Gerard heeft wat tegen kerken en wil niet binnen kijken. Wat hebben toch veel mensen een soort trauma opgelopen van de verstikkende voorschriften van de kerk uit hun jeugd. Hierdoor mis je natuurlijk wel veel prachtige historie. Binnen valt vooral de dwarsversterking op boven het middenschip, zoals je dat in Spanje wel meer ziet bij stokoude Romaanse kerken (Castro Urdales op Ruta del Norte).
Net voor de Refugio ligt het knusse kerkje Capela da la Misericordia, uit 1542, waarbij vooral (voor ons noordelingen) de nogal overdadige aankleding van de beelden opvalt.
Capilla de la Misericordia
Overdadige aankleding beelden
Bij een soort cafetaria eten we hierna wat simpels voor weinig geld. Dit adresje was ons geadviseerd door de Hospitalera, wat eigenlijk het beste is om in dit soort toeristensteden voordelige en goede adressen te vinden. Naderhand zitten we met zijn drieën in het centrum gezellig achter een glaasje wijn; het betere soort Pelgrimswater! Wat opvalt is dat aan de Spaanse zijde, vanaf een uur of 8 ’s avonds, volop geflaneerd wordt. Dit gaat door tot laat in de avond en maakt het historische stadje echt levendig. Hoera, geef mij maar Spanje!
Achter het glaasje wijn
In de Refugio moeten we om stipt 22:00 uur binnen zijn onder het regime van een niet al te strenge Hospitalera die ook naar huis wil.
Na 800 km eindelijk op Spaanse bodem is het heerlijk slapen!
We hebben het gedeelte Porto – Tui 126 km in 5 dagen afgelegd!
