8 Mei, Monterrubio de la Serena – Castuera, 20 km

Om 8:00 uur is alles nog in ruste dus wordt aan de andere zijde van het plein Resto Vaticano opgezocht. Dit is het geadviseerde alternatief voor de overnachting. Medepelgrim Pacco is er ook en staat op punt van vertrek. De familie Jensen is ook present waardoor het een leuk ontbijt wordt. De geadviseerde etappe vandaag wordt in twee delen gesplitst. Bijna 40 km tot Campanario is te ver en Castuera ligt halverwege.

Ruimte genoeg om de tijd te nemen. Naderhand blijkt alles door Jensen afgerekend te zijn, waarschijnlijk als compensatie voor de likeurtjes van gisteravond.

Monterrubio – Castuera 20 km

profiel

Mooi rustig trajectje vandaag. Monterrubio uit is het even zoeken naar de juiste route totdat de stenen wegwijzers deze duidelijk aangeeft. Een lange asfaltweg volgt richting de bergen in de verte.

Smal asfaltweggetje rechts in

Na het laatste verschrikkelijke stuk van gisteren is deze route geen straf. Het is smal, verlaten en slingert door eindeloze olijvenplantages. Het plaatsje is bekend om zijn hoge kwaliteit olijfolie, waar ze nog een Denominación voor hebben (Denominación de Origen “Aceite de Monterrubio”). Wat vooral opvalt is de rijke begroeiing van de bermen. Voor het laatst ook veel zonneroosjes.

☼ Madeliefbekje of Anarrhinum bellidifolium, behoort tot de familie de plantaginaceae of helmkruid (weegbree)

2- Jarige plant uit de Middellandse zee regio. Tere lange aren tot 80 cm hoog die van april tot juni bloeien blauw – violet – wit (afhankelijk van grondslag) in de volle zon. Weinig bekende mooi bloeiende plant.

Veel zonneroosjes in de bermen

Rechts loopt een bergrug dat tot de Sierra de la Serena hoort. De route lijkt naar het plaatsje op de berghelling te voeren. Het is Banquerencia dat mooi in de zon ligt.

Banquerencia op de helling

Het oude Arabische kasteel is lang bezet geweest door de Ridders van Alcántara, die een belangrijke rol speelden bij de Reconquista in Spanje. Het kasteel werd na de verovering van het gebied door Ferdinand III, el Santo, aan hen geschonken met het gebied eromheen, zoals Monterrubio waar ze ook een kasteel en Commanderij hadden.

Kruis van de Orde van Alcántara

☼ Ordenes de Caballería de España

Spaanse Ridderordes die bij de Reconquista een beslissende rol gespeeld hebben.

Ridders waren per definitie van adel die vanuit Kloosterorden gemotiveerd waren om Spanje te bevrijden van de Saracenen. Het waren adellijke personen die met hun eigen sergeanten vochten vanuit de Orden. Ze stichtten Commanderijen die door hen als eenheid gerund werden. Het waren de vele adellijke zonen en bastaarden die niet in aanmerking kwamen voor erfopvolging maar aldus veel invloed verwierven. De plaatselijke Koning moest altijd schipperen omdat de Orden meestal autonoom werkten en verantwoording aan hun eigen Grootmeester en Paus aflegden. Uiteindelijk na de val van Granada in 1492 lukte het Los Reyes Católicos om de Ridderorden onder de macht van het Koningshuis te brengen en werd hun rol meer ceremonieel. Ridders moeten voldoen aan strikte afstammingseisen.

Hospitaalridders van Sint Jan

Johannieters, Ordo Militaris Sancti Johannis Baptistae Hospitalis Hierosolymitani

De eerste militaire Ridderordes werden opgericht tijdens de 1^e kruistocht in 1099 om Pelgrims en de Heilige plaatsen in Palestina te beschermen. Ze combineerden kloosterleven met oorlogvoeren. De belangrijkste werd de in 1160 opgerichte orde van de Ridders van Juan de Jerusalén (Johannieters, in Nederland Protestantse evenknie van de Katholieke orde van Malta).

Maltheser kruis

Hebben lang gevochten in de Middellandse zee tegen de Ottomaanse / muzelman overheersing. Na het opheffen van de Tempeliers namen de Johannieters vele bezittingen over. Heden ten dage een elitaire club dat zich bezighoudt met liefdadigheidswerk en vele ceremonies. Alleen toegankelijk voor adel en aristocratie met hoge drempels (Met in Spanje dat geen voorouder van Moren of Joden mag afstammen). Dit geldt overigens voor alle Orden.

Tempelridder

Orde van de Tempeliers of Tempelorde, (Pauperes Commilitones Christi Templique Solomonici)

Opgericht in 1118 om deel te nemen aan het kruisvaarderleger naar het Heilige Land.

Door hun gelofte van Armoe werd de orde zeer rijk en de belangrijkste bankier van de westerse wereld. Vervoerden grote sommen geld, waren grootgrondbezitters, belastinggaarders en de uitvinder van de wissel (soort cheque) die ter plekke ten gelde gemaakt kon worden. In 1307 reden voor de Franse Koning Philips de Schone de Tempeliers in één gerichte actie te laten oprollen. Hij had de Paus in Avignon onder druk en was na deze actie van zijn schulden en de te grote macht van de Tempeliers verlost. In Portugal werd de orde nooit veroordeeld en is verder gegaan onder de naam: Ordem da Cavaleria de Nosso Senhor Jesus Cristo (Orde van Jezus Christus).

Tempelierskruis

De Tempeliers waren vooral een Franse Orde die later maar gedeeltelijk bijdroeg aan de Reconquista. De Kerk heeft in 2007 naar aanleiding van het ontdekken van officiële documenten uit 1314, waarbij Paus Clemens de Tempeliers vrij sprak van Ketterij, de Orde niet langer ketters verklaard.

Tempelierszegel

Beide Orden speelden in de aanvang hun rol bij de Reconquista in Spanje, waarbij ze bezittingen verwierven in de heroverde gebieden.

Beslissende veldslag Las Navas de Tolosa

Na de belangrijkste zegen van de Christenen op de Almohaden bij de slag van Las Navas de Tolosa in 1212 werden meer Spaanse Orden opgericht om de Moren in Spanje te bestrijden.

La Orden de Montesa (Orden Militar de Nuestra Señora de Montesa)

Opgericht in 1118 in Zaragoza. Ze namen in 1319 de opgeheven bezittingen en activiteiten over van de Tempeliers in Aragón – Valencia. Dit was mogelijk door de grote weerstand die bestond tegen de Johannieterridders. Ze hebben alleen bijgedragen aan de Reconquista in Aragón. Hierna werd het Grootmeesterschap overgedragen aan de Kroon. In 1587 geformaliseerd toen Philips II de Koning van het nieuwe Spanje was. De Orde is tot heden ten dage een gezelschap van Katholieke edelen onder bescherming van de Spaanse troon.

Kruis van de Orde van Montesa

Calatrava, Santiago en Alcántara

Het waren mystiek religieuze Orden met als doel het verslaan van de Muzelmannen. Ze ontwikkelden een grote militaire en economische potentie. Werden geleid door hoge adel met elk een eigen Grootmeester. Na 1522 werd de macht door de Paus overgedragen aan Carlos I (Karel de V), die Grootmeester werd van de 3 Orden. De Orden gingen op in de Kroon en bleven bestaan als weldadigheidsinstituten vanuit de adel. Hoog aristocratisch, elitair, eervol en ontoegankelijk vol kleurrijke ceremoniën met uitbundig vertoon van vroegere symbolieken.

Orden Militar de Santiago de la España of de Militaire Orde van Sint Jacob van het Zwaard.

Opgericht in 1170 door Alfonso VIII om het heroverde Cacéres te verdedigen. De Aartsbisschop van Compostela was erelid en leverde wapens en manschappen. De Orde leefde onder de mildere Kloosterregels van Augustinus waarbij Ridders zelfs mochten trouwen. Waren machtiger dan Calatrava en Alcántara samen. De orde beschermde Pelgrimsroutes en zorgden voor Hospitaals. Vochten in Las Navas de Tolosa in 1212 en verwierven grote gebieden in Andalucía en Murcia. Vochten in de Sierra Morena en Badajoz. Vielen na 1493 onder Los Reyes Católicos onder de Kroon. Strenge selectie op nieuwe Ridders vooral afhankelijk van afkomst (erfelijk).

In Portugal hadden ze een aparte zelfstandige afdeling die onder de Portugese Kroon werkte.

Kruis met Zwaard van de Orde van Santiago

Orden Militar de Calatrava

Opgericht in 1158 als Militaire vechtorde tegen de Saracenen. De Tempeliers hadden de nieuw opgerichte Burcht Calatrava (onder Ciudad Real) op moeten geven waarna dit opgevuld werd door de Cisterciënzer Kloosterorde. Deze werd omgevormd tot vechtorde. Kregen als dank Calatrava waarna ze zich verdienstelijk maakten in de Reconquista, vooral bij de slag van Las Navas de Tolosa, op horden nieuw aangevoerde Almohaden uit Noord Afrika. Werden machtig en rijk door de vele landerijen en bezittingen. Hielpen Ferdinand III, El Santo, bij de heroveringen van Córdoba in 1235 en omgeving. Het was een Autonome groep die verantwoording aflegde aan de Orde in Morimont (F). In de jaren tot inname Granada bron van intriges, macht en onrust. Na 1492 werd Koning Ferdinand El Católico de Grootmeester. Heden ten dage een Gezelschap van Spaanse edelen onder bescherming van de Spaanse Troon. Extreem strenge controle op de eerder beschreven zuiverheid van bloedlijnen (tot 8 kwartieren).

Kruis van de Orde van Calatrava

Orden Militar de Alcántara

Vernoemd naar de stad Alcántara. In 1156 opgericht en in 1222 erkend als Militaire vechtorde onder de regels van de Cisterciënzers tegen de Moren. Onder bescherming van het Koninkrijk León. Waren vooral bezig in Extremadura zoals in Comarca de la Serena. Nauwe banden met Monarchie. Kleinste van de besproken gezelschappen.

Heden ten dage een gezelschap van Spaanse katholieke edelen onder bescherming van de Spaanse staat.

Kruis van de Orde van Alcántara

Los Reyes Católicos

Uiteindelijk na de val van Granada in 1492 lukte het Los Reyes Católicos om de Ridderorden onder de macht van het Koningshuis te brengen en werd hun rol meer ceremonieel.

Het blijft mooi groen met perfect loopweer. De omgeving met zijn heldere uitzichten op de berghellingen is heerlijk. Begin mei moet wel de mooiste tijd van lopen zijn!

De Arroyos verdrogen al

Eindelijk het kruispunt waarbij het rechtsaf naar Banquerencia gaat. De route loopt rechtdoor met al vlot een lange helling naar beneden de vlakte in voor Castuera dat in de verte op een heuvel ligt.

Vlakte naar Castuera

Onder de bomen nu typisch Spaanse ruwe grasakkers met geweldige zwerfstenen. Weilanden kun je dit toch niet noemen met het sappige gras van thuis voor de ogen.

Ruwe grasakkers

Tijd om een gaatje in de heg te vinden voor een mooi stopje. De stenen zijn best spectaculair willekeurig neergegooid. Mooi rond gesleten moet in de IJstijd het nodige gebeurd zijn.

Reusachtige granieten zwerfkeien

Langs de weg ligt een soort vennetje waarbij dichterbij komen geplomp klinkt. Het is goed kijken maar dan wordt het veroorzaakt door schuwe kleine schildpadjes.

Vol schildpadjes

☼ Kardoen, of Cynara cardunculus is een distel verwant aan de artisjok (Cynara scolymus), behoort tot de familie der Asteraceae

Vaste Middellandse zee plant. Nuttig en altijd al gegeten vanuit de verre oudheid. Plant kan tot 2 m hoog worden en lastig verwilderen. Wollig behaarde distelachtige heester met dikke vlezige gegroefde stengels. Bladeren met kleine stekeltjes die de huid irriteren. Bloeit mei – september. De bloemknoppen, vlezige bladstelen en middennerf worden gegeten. Smaakt naar Artisjok. Wordt gebruikt als stremsel voor vegetarische kazen zoals de schapenkaas: Queso de la Serena in deze regio.

Queso de la Serena

Harde korst met romig lopende binnenzijde

Benquerencia schemert links door de bomen en lijkt dichtbij. De route loopt steeds dichter naar de lange bergrug dat eigenlijk gevolgd wordt.

Benquerencia lijkt dichtbij Steeds parallel aan bergrug van de Serena

Huizengroepjes met tuintjes en een kleine Arroyo zorgen voor afwisseling. Langzaam loopt het wat omhoog langs de langgerekte berghelling.

Kleine Arroyo Langs de hellingen

Aan de linkerzijde een grote vlakte waarbij een snelweg aangeeft dat Castuera dichtbij moet zijn. Vreemde ronde bouwsels moeten schuilhutjes geweest zijn.

Schuilhutjes

De struikjes zijn een bremvariant die minder fel maar aardig bloeit.

Castuera

(Wapen van Alcántara)

6250 inwoners

Hoogte 512 m

Castuera ligt op het uiteinde van de heuvelrug dat de gehele dag gevolgd is. Met een boog wordt het stadje ingelopen tot op de Plaza España. Het slaapadres moet in het verlengde liggen. Maar eens vragen naar Hotel Paraiso. De barbier schudt het hoofd en denkt dat het gesloten is. Inderdaad alles verlaten en vervallen, dan maar terug.

Iglesia de Santa María Magdalena

Op de Plaza klinkt ineens hallo. Het is Pacco de Spaanse pelgrim, die trouwens Vernantio blijkt te heten. Hij zit in een leuk Barretje waar meteen maar een Caña genomen wordt. Een slaapplaats heeft hij ook al. Samen de straatjes door de steile helling op richting de Carretera waar Hostal Los Naranjos een prima bed en alles heeft.

Hostal Los Naranjos

Op het terrasje is de avond wel door te komen. Tegen de avond een geweldige consternatie met loeiende sirenes van politie en brandweer. Bakken water worden gevuld bij de Resto en verdwenen zijn de hulpverleners weer. Een dag later staan de kranten vol: 5 doden. Een boer op trekker was vreemd afgeslagen waarna een schoolbus met kinderen erop klapte. De boer was onder invloed van Marihuana en Cocaïne. Verschrikkelijk! Dit wordt de komende dagen nog vele malen besproken.

Desondanks toch goed slapen na 380,5 km!