11 Mei, Medellín – San Pedro de Mérida, 30 km

Op de vroege zondagmorgen is alles in diepe ruste zodat de sleutel maar door de brievenbus wordt gegooid en op pad de lange brug over. Het kasteel ligt er mooi bij in de ochtendschemer.


Castillo de Medellín


Het Duitse boekje geeft een dagtraject aan tot Mérida van 44 km. Dat toch maar niet. San Pedro de Mérida is met 30 km wel genoeg.


Medellín – San Pedro de Mérida


Hoogteprofiel


Wat volgt is eerst een lang stuk over een kaarsrechte Carretera naar Yelbes. Halverwege geven de pijlen aan dat de weg rechtsaf gaat een Cañada Real Leonesa op die onder langs de uitlopers van Sierra de Troya loopt.

Verlaten Carretera naar Yelbes


Een mooi zandpad met aan de rechterzijde de berghelling en links de uitgestrekte cultuurvelden van de Vega de Guardiana. De bevloeiing is perfect geregeld met een systeem van kanalen waar water met een behoorlijke snelheid doorsuist.


Prima bevloeiing


Sint Janskruid of Hypericum perforatum, behoort tot de familie der Hypericaceae (Hertshooi)

Vaste plant in geheel Europa. Bloeit in Nederland op Sint Jan de Doperfeest 24 juni als de zon op zijn hoogst is. Hier in Spanje al op 11 mei. Helder gele bloemen in tuilvorm, goudgeel. Hoogte 20 tot 85 cm. De bladeren zijn 1,5 tot 3 cm lang met doorschijnende puntjes, die gevuld zijn met etherische olie.

De plant wordt altijd al gebruikt als geneeskrachtig kruid en antidepressivum. De Johannieterorde (Maltezer) gebruikte het al om wonden te genezen. Wordt tegen tal van aandoeningen in en uitwendig gebruikt. Een bosje op het dak beschermde tegen heksen, duivels en onweer. Let op: Het gebruiken van dit kruid in combinatie met geneesmiddelen kan de werking hiervan verminderen of slecht samengaan. Kan bovendien tal van nadelige bijwerkingen hebben. Werkt negatief op anticonceptiepil en vermindert libido!


De velden worden ingepoot met tomatenplanten waar men ondanks de zondagmorgen volop mee bezig is.


Uitgestrekte cultuurvelden


Een wat vreemde ontmoeting met een vliegtuigje dat verlaten in het veld staat terwijl geen startbaan te vinden is. Waarschijnlijk stijgt het op vanaf de gemaaide velden.


Verlaten vliegtuigje


Met een grote bocht gaat het naar een conservenfabriek met eindeloze stapels vaten waar tomatenpulp inzit. Om de fabriek is het zoeken naar de juiste weg en loop te ver door tot bij een waterplas teruggegaan wordt. Een echtpaar in auto wijst de juiste weg naar Santa Amalia waar de pijlen weer opgepakt worden.


Wateropslag


Bij een park ligt een grote waterplas met overal geparkeerde auto’s. Er blijkt een viswedstrijd aan de gang. De deelnemers zijn ver komen rijden aan de nummerborden te zien. Het gaat er serieus aan toe.


Viswedstrijd


Na goed 2 uur wordt Santa Amalia binnengestapt. Aardig plaatsje met een mooi pleintje en een geweldige Bar vol met aanspreekbare Spanjaarden.


Plaza de España in het hart van Santa Amalia


Voor het eerst koffie met een broodje waarbij een bezoeker zo vriendelijk is een fotootje te maken van een Pelgrim die het op deze route zeer naar de zin heeft.


Zeer naar de zin!


Aan de huizen voor de laatste maal ook een pijl voor de María route naar Guadalupe.

Een smal straatje loopt langs huisjes met tuinen waar nijvere bewoners met de bewerking bezig zijn. Bij een huis een kersenboom met grote donkerrode rijpe vruchten. Ze zien er heerlijk uitmaar de eigenaar houdt het goed in de gaten dus toch maar niet!


Langs de tuintjes van Santa Amalia


De eindeloze cultuurvelden ingeplant met tomaten komen terug. De bodem ziet er kleiachtig vruchtbaar uit.


Eindeloze tomatenvelden


Aan het eind loopt de Río Búrdalo die met zijn wilde begroeiing voor afleiding zorgt en een paar kilometer gevolgd wordt.


Slangenkruid of Echium sabulicola, behoort tot de familie der Boraginaceae (Ruwbladerigen)

De naam komt van het Griekse echis (adder) omdat zaad op een slangenkop lijkt en de uitstekende meeldraden. Komt in Spanje veelvuldig voor op zonnige plekken. Meerjarige plant, 30 tot 100 cm hoog. Bloeit van april tot september. Stekelig behaarde stengels met 2-slachtige bloemen. Bloeit jong roze, daarna blauw met 5 bladerige kelk en lange meeldraden. Werd als kruid gebruikt tegen slangen – en schorpioenbeten en als middel tegen giftige planten. Helpt tegen rug – en onderbuikpijn, hoofdpijn en tegen zenuwen.

De wortels die tot 1 m diep gaan worden gebruikt als natuurlijke rode kleurstof.



    

Río Búrdalo


Bij de N-430 wordt de Río overgestoken en volgt een weinig fraai stuk langs de Carretera dat nog behoorlijk bereden wordt ook.


    

Langs de weinig aantrekkelijke N-430


Torrefresneda wordt na 7 lange kilometers bereikt. Een weinig aansprekend dorp met recht toe straten. Het ergste is dat de laatste Bar al enige jaren geleden gesloten is.

Onder de palmenrij loopt een flaneerpad met bankjes en kraantjes voor drinkwater. Duidelijk is dit aangelegd in betere tijden, want niets functioneert en alles is overwoekerd en verlaten. De temperatuur vandaag schiet omhoog ver boven de 30 C zodat even bijkomen welkom is.


Torrefresneda


De laatste 10 kilometer lopen parallel aan de Autosnelweg waarbij het wisselend van de ene naar de andere zijde gaat over viaducten en onder tunnels.


    

Parallel aan Autosnelweg


Een bord op de snelweg geeft aan dat Mérida nog 23 km ver is. Dat geldt niet voor de looproute, maar het schiet op.


Bergje langs


Een bergje zorgt voor wat afwisseling. Het graan is begin mei al geoogst wat voor ons Noord Europeanen wel opmerkelijk is.


Bergen van Mérida in de verte


Ooievaars hebben hun nesten op elektriciteitsmasten gebouwd. Best opmerkelijk. Zou er nooit sluiting optreden? De nesten zitten vol met jongen. Het stuk is behoorlijk eindeloos totdat een grote boomgaard opduikt. De pruimen zijn groot, donkergroen en nog net niet rijp. Maar de perziken zijn al prachtig. Appelhard, vol sap worden er toch maar enkele geleend en dat op 11 mei!


En dat op 11 mei!


De weg draait meer het binnenland in en klimt behoorlijk. Over de berg ligt San Pedro de Mérida.


San Pedro de Mérida

Zwaard van de orde van Santiago

850 inwoners

280 m hoogte


Geluid geeft aan dat in een niet als zodanig te herkennen gebouw een Bar zit. Primitief maar aardige mensen, die zelfs een ambtenaar bellen voor de Refugio. Deze mevrouw komt even later waarna verderop in de straat een gebouwtje bekeken wordt. Ze had al gewaarschuwd maar dit is een onbeschrijfelijke rotzooi! De vloer vol met hopen vuil, bedden met vieze schuimblokken zonder overtrek enz. Ik bedank haar voor de moeite. Richting snelweg liggen Hostals die opgezocht worden. Een Pelgrim moet niet “Fien op den tong zijn” maar er zijn grenzen.


Hostal in San Pedro de Mérida


Er is nog keuze ook. De Hostals worden richting het einddoel er niet beter op maar het is best uit te houden en 24 Euro met bad is eigenlijk niets. Bovendien is het onder de luifel prima zitten met het gebruikelijke zondagavond gewoel. Morgen het laatste stukje na 472,5 km!

tab