24 April, Almogía – Villanueva de la Conceptión, 19,5 km
Eerst een Café con leche met pan tostado in het Restaurant wat aanpassing vergde. In plaats van het cupje marmelade is het hier gebruikelijk een scheutje olijfolie met zout op het brood te gooien. Op de vroege morgen toch wel wat wreed. Hierna de sleutel door de brievenbus voor de Refugio en op pad. Na de bebouwing moet scherp rechtsaf gegaan worden. Het pad is niet gemakkelijk te vinden maar het weer is uitstekend.
Tramo 3
Almogía – Villanueva de la Conceptión 19,5 km
Profiel
Het is over het smalle paadje echt klauteren waarbij de bergen en het profiel nog wel wat beloven!
Belooft wel wat vandaag!
Het pad wordt weinig belopen en is zo goed als dicht gegroeid. Toch zijn er nog wel pijlen te vinden. Al gauw gaat het over grillige paadjes richting een boerderij in het dal beneden. De velden zijn begroeid met heesterachtige planten die mooi roze bloeien. Het is één van de vele zonneroosjes soorten die deze route wel speciaal maken.
☼ Cistus Crispus of Jara Rizada, ook wel Jara Morisco!
Behoort tot de Zonneroosjesfamilie Cistaceae, die in deze streken weelderig groeien. Bloeit april – juni wordt ca 50 cm hoog en staat liefst in de volle zon. Bloeien zeer rijk als één der eersten na bosbranden. De planten zitten vol met hars. Uit de bladeren en takken wordt labdanumolie getrokken, aromatisch, bekend om zijn kalmerend en opwekkend effect, toegepast in de cosmetische industrie. Het is microbendodend en daardoor goed op wonden. Wordt gebruikt voor huidaandoeningen zoals eczeem en psoriasis. Werkt verjongend op de huid. Spanje is een grote producent van deze hars.
Dichtgegroeide paden
De boerderij is verlaten terwijl er volop aangebouwd wordt. Pijlen zijn nergens meer te bekennen. Ervoor loopt een zandpad wat de voor de hand liggend vervolg van de weg schijnt te zijn. Er loopt een beekje op het laagste punt; de Arroyo de Celín. Het pad volgend loopt deze met steile meanders weer omhoog langs een enkele boerderij; geen pijl te zien.
Montes de Málaga
Uiteindelijk komt de weg uit bij de Antigua Venta de Santa María ongeveer op dezelfde hoogte als bij vertrek vanmorgen op de Carretera MA-424. Deze route dan maar volgen. Een passerende trimmer gevraagd of deze weg naar Villanueva loopt wat inderdaad zo is, dan maar hierlangs.
Carretera MA-424
De weg is gelukkig weinig bereden waardoor het wel lekker loopt. Er zit niets anders op dan 15 km langs deze route in Villanueva proberen te komen. Door de mooie uitzichten alle kanten op is dit geen straf. Langs de wegen bloeien de mooiste veldbloemen; genoeg te zien.
☼ Paarse Morgenster of Tragopogon Porrifolius
Behoort tot de Compositeae. Een typische plant uit het Middellandse zee gebied al sinds de oudheid als groente gebruikt. 2-jarig tot 1,2 m hoog. Bloeit in het 2e jaar van april tot juni alleen in de ochtend en daarom een plant voor vroege vogels. Wordt als wortelgroente gebruikt onder de naam haverwortel. De wortel bevat veel melksap (in feite latex) terwijl de bladeren als spinazie gegeten kunnen worden. Als kruid goed tegen maagklachten, lever en gal. Bevat insuline wat gunstig werkt op de suikerstofwisseling en daardoor goed voor diabetici. Van gebrande haverwortels kan een koffiesurrogaat gemaakt worden. Lijkt wel op schorseneer.
Cortijos
Het is aardig heuvelachtig met enkele Cortijos die er al lang moeten staan. Na het buurtschap El Curato wordt het wat vlakker, de vruchtbare bodem bedekt met golvende graanvelden en op de achtergrond de naderende bergen.
Graziger gedeelte
Aan de rechterzijde het dal van de Río Campanillas waar de gemiste route van vandaag door moet lopen. Het ziet er schitterend uit. Waarschijnlijk wordt zo een mooi gedeelte gemist, maar er komen nog vele dagen.
Gemiste dal van de Río Campanillas
Rechts een bron met kapelletje langs de weg, vroeger vooral een drinkplaats voor het vee.
Fuente Beraabe
Het dorpje Pastelero is een welkome afwisseling, vooral het Restaurant aan de rechterzijde met mooi terras. Hoewel prachtig weer, is het niet echt warm, zodat de zon wordt opgezocht zoveel mogelijk buiten de wind. Het is ook al tegen de middag, zodat een hapje het goed doet. De enkele Spaanse bezoekers zijn vriendelijk maar kijken wel op van een rugzak. Ze zijn duidelijk geen Pelgrims gewend.
El
Torcal in de verte
Op voor de laatste 6 km omhoog met een opvallend gebergte dat dichterbij komt. Het is El Torcal, wat morgen voor speciale momenten gaat zorgen. Villanueva de la Conceptión is al van verre zichtbaar en net zo mooi wit tegen de hellingen gevleid als gisteren Almogía.
Villanueva de la Conceptión
De weg loopt onder de scherpe rand van El Torcal door langs olijven- en amandelplantages naar de rand van het stadje.
Scherpe rand van El Torcal
Het plaatsje is een echt bergdorp gelegen op bijna 600 m hoogte, hierdoor geliefd bij de toeristen, waarvan vooral Engelsen een vakantiehuis hebben. De temperaturen zijn merkbaar lager en in de zomer beter uit te houden. Dat vonden de Romeinen in het begin van de jaartelling al toen het dorp Oscua heette, later werd het Cuesta del Palmar, ofwel heuvel van de palmtelers. Bovendien is het achtergelegen kalkrotsgebergte van El Torcal met zijn natuurpark een speciaal en prachtig gebied. In 1410 is het dorp heroverd op de Moren en was strategisch belangrijk. Na 1880 werd het een eigen gemeente, herdoopt in Villanueva de la Conceptión met nu ca. 3000 inwoners
Het heette vroeger Cuesta del Palmar ofwel Heuvel van de Palmtelers
Het dorp in is de weg omzoomd door mooie parkjes met palmbomen wat nog verwijst naar de oude naam.
Villanueva de la Conceptión
3300 inwoners
600 m hoogte
Het Restaurant Godoy is gauw gevonden met een mooie Caña voor een dorstige Pelgrim en bovendien de sleutel van de Refugio even verderop in de Calle Almería.
Calle Goya
In de simpele maar effectieve Albuerge is Miguel de Spaanse Pelgrim van gisteren al aanwezig. Hij is ex militair, komt uit de buurt van Valencia en loopt elk jaar een stuk Camino. Op de mooie terrasjes is de rest van de dag wel door te komen, hoewel het tegen het einde van de middag al behoorlijk koel begon te worden.
Richting Albuerge
In Resto Godoy wordt ’s avonds een prima Menu del Dia geserveerd. De witte wijn is wel een probleempje. In losse puntige glazen wordt een soort sherry (Amontillado) geserveerd wat toch minder aankomt. Voor een “echte” witte wijn moet gevraagd worden naar een Rueda waarna tot La Mancha wijnen toe ingeschonken worden, maar wel goed pruimbaar en betaalbaar.
In de Albuerge ligt Manuel al te snurken. Dit moet je gewoon niet willen horen en tussen je oren uitschakelen, wat prima lukt met 44,5 km op de teller!