30 April, Castro del Río – Santa Cruz, 24 km
Het traject in het Duitse boekje wordt in een ruk aangegeven tot Córdoba 39 km. Dat is mij te ver voor een dag. Het moet leuk blijven, dus lijkt Santa Cruz als tussenplaats halverwege een goede oplossing. De stad uit is als altijd zoeken naar de eerste pijlen.
Tramo 14
Castro del Río – Espejo 9,6 km
Hoogteprofiel
De route loopt langs de Carretera, daarna over een pad het land in onder een andere snelweg door langs de Guadajoz.
Langs de Guadajoz
En daar het probleem; de route is onvoldoende aangegeven in een wirwar van mogelijkheden zodat uiteindelijk besloten wordt de Carretera richting Espejo te volgen.
Het snijdt nog een mooi stuk af ook en de route is niet te druk.
Langs de Carretera de N-432
Behoorlijk op en af waarbij de 9 km nog snel wegstappen. Espejo ligt mooi op de volgende heuveltop en is van verre te zien.
Espejo
De strategische plaats is altijd bewoond geweest. Vindplaatsen van alle beschavingen, vooral Romeinse, zijn er te vinden. De vader van de Romeinse Keizer Marcus Aurelius was heerser over deze streek. In de Moorse tijd heette het Al-Calat, waarnaar het gelijknamige kasteel genoemd is dat de stad domineert. De naam betekent in het Spaans; Spiegel en is eigenlijk een verkeerde vertaling van het Latijnse woord Specula, dat Ford of Kasteel betekende. Na de Reconquista door de Christenen in 1240 was het een soort gevaarlijk niemandsland. Pas in 1303 is de plaats na jarenlang verlaten te zijn geweest herbevolkt door Christenen goedgekeurd met een Pauselijke Bul (Rome hield het verloop van de Reconquista goed in de gaten!). Het Castillo is toen herbouwd door de plaatselijke Marquis, die het land gekregen had als verdienste na de overwinningen op de Moren (De Marquis markeerde het nieuwe gebied en werd leenheer van de Koning).
Espejo
3400 inwoners
423 m hoogte
Santiagozwaard overwint de halve manen
Aan de route ligt een toegankelijk Restaurant waar een soepkom Café con Leche erg welkom is. Het zonnetje buiten is ook prima. Tot Santa Cruz is nog een 13 km in het Duitse boekje langs de snelweg N-432 aangegeven, dat verder gevolgd wordt. Volgens de Spaanse routebeschrijving was een mooi traject door het binnenland mogelijk geweest.
Tramo 15
Espejo – Santa Cruz 13,1 km
Hoogteprofiel
Voor één dag is dit nog wel te doen en de weg is niet al te druk bereden, zodat de pas er flink wordt ingezet. De weidse uitzichten de berg af naar alle zijden maken veel goed. Overheersend zijn de eindeloze Olijvenplantages berg op en af.
Espejo uit langs de Carretera Terugkijkend op Espejo
Blijvende Olijfplantages
Convolvulus tricolor (arvensis)
☼ Akkerwinde of Dagschone of Convolvulus tricolor (arvensis)
Behoort tot de familie concolvulaceae (250 soorten)
Overblijvende plant oorspronkelijk uit de Middellandse zee regio. Draait linksom langs hogere planten. Bloeit gehele voorjaar en zomer met lekker ruikende bloemen, die wel 4 cm doorsnee hebben. Elke bloem opent 1 dag bij zon. Groeit in bermen en vergezeld de Pelgrim langs Caminos. Kleuren in alle varianten. Als kruidenthee gebruikt bij koorts en verwondingen. Laxerende werking. Vol antioxidanten (tegen vrije radicalen) waar hele studies aan geweid worden. Het witte bloempje is de variant lineatus. Arvensis kan plaag in de tuin worden als woekerplant!
Aan de linkerzijde is een strookje waar langs de weg gelopen kan worden. De route slingert de steeds lager wordende bergen over. De begroeiing in de berm zorgt voor kleurige afleiding.
Opvangbekkens Arroyo de la Carchena
Rechts een opvangbekken, dat op zoutwinning zou kunnen duiden, maar hier wat vreemd aandoet. Hoewel verderop een Arroyo Salado (zoutebeek) ligt. De Arroyo de la Carchena loopt onder de weg door richting de Guadajoz.
Olijfbloesems
De
olijfbomen zijn in volle bloei gekomen. De temperatuur is er ook wel
naar. De vlakte bij Córdoba komt steeds dichter bij, ligt een
stuk lager en is heter. De bloesems verspreiden een grote hoeveelheid
pollen, waar gevoelige lieden allergisch voor zijn, zoals een paar
dagen later als plaag in de Spaanse krant beschreven werd.
Meer graanvlakten Santa Cruz bij het betonnen graanpakhuis
Het landschap verandert van Olijfplantages in kale golvende graanvlakten. Eindelijk ligt Santa Cruz op een helling, met als opvallend punt een weinig flatteus betonnen graanpakhuis. Over de Río Guadajoz staan gele pijlen het talud af en een zandweg de berg op tot het dorp bereikt wordt. Een Refugio is er niet maar wel Casa Jose, dat een prettig Restaurant blijkt te zijn met een prima kamer. Alles voor 23 Euro met bad wat makkelijk is met de wasjes. Het is 13:30 uur zodat lekker bijgekomen kan worden. Het eten is werkelijk heerlijk met makkelijk aanspreekbare Spanjaarden en een heerlijk terras, met uitzicht op het graanpakhuis aan de N-432. De Cañas doen het ook goed terwijl het discussiëren is met wat vaste gasten tot over Franco toe. De Pelgrimage door een bijna 70 jarige vinden ze nogal opmerkelijk. De vriendelijke Barman kan geen woord buitenlands, zoals trouwens steeds op de route. Zijn kinderen leren tegenwoordig Engels.
Casa
Jose in Santa Cruz
Het
is een klein dorp gebouwd in de buurt van het antieke versterkte
plaatsje Ategua, dat teruggaat tot de voor Romeinse tijd. Op tijd het
bed in; morgen Córdoba, nu 199,7 km afgelegd, dat we maar
afronden op 200 km!