9 September, Pajares – Herías 16 km

De afstand vandaag is goed te overzien zodat we de tijd nemen voor deze mooie route. In de Albergue is automatenkoffie te krijgen en een yoghurtje bij de hand. Het weer is omgeslagen met hoge bewolking en minder zicht, maar we mogen niet klagen. Hoewel het een paar maal dreigt, wordt het nooit regen.

Dagtraject tot Herías en hoogteprofiel

Pajares uit met ruïne Pelgrimshospital

Pajares uit loopt een steil pad naar het volgende dorpje San Miguel. 260 m dalen over 1,5 km trekt eraan. Met Hejo gaat het werkelijk goed. Natuurlijk is het leuker samen te trekken en allerlei wonderlijke dingen onderweg te beleven.

Te volgen dal vandaag San Miguel del Río

San Miguel ligt nauw in het dal geklemd aan de Río Pajares. Compleet uitgestorven gaat het verderop links een bergpaadje omhoog die het verloop van het dal volgt. Na 3 km kronkelen door groene weides en hagen; Santa Marina. Het is eigenlijk een boerderij met kapelletje en een bron. Mooi om even bij te komen.

Bron en kapelletje Santa Marina

Door klaphekken worden kleine paadjes door struikgewas en er aan trekkende hellinkjes gevolgd. Prachtig groen en steeds meer bloemen in de weides.

Door klaphekken Groene tunneltjes

Langzaam wordt het dal breder met meer tuinen, appelbomen en landerijen. We naderen het volgende dorp; Llanos de Somerón. Op de velden wordt de oogst binnen gehaald. Het dorp ben je zo weer uit als een passerend busje begint te toeteren. Gauw terug want dan is er wat te koop. Bij het kerkje verzamelen de oudere bewoners zich om simpele kruidenierswaren te kopen. Voor ons frisdrank en fruit. Ook hier geven de bewoners aan dat de jongelui allemaal weggetrokken zijn.

Llanos de Somerón 4 km verlaten asfaltweggetje

Het dorp uit een asfaltweggetje 4,5 km naar beneden wat gauw wegloopt. Hoewel het weer wat somberder is een perfecte temperatuur met mooie vergezichten. Net voor het spoorwegemplacement moet links een bergpad opgestoken worden.

Spoorwegemplacement van Puente de los Fierros

Eenmaal boven wordt de helling parallel aan de spoorbaan gevolgd die diep beneden ligt. Ooit liep hier een zware ijzeren spoorbrug over de Río Pajares. Geconstrueerd in 1883-‘84 door Gustav Eiffel (dezelfde) en vervangen door een talud in 1954, waarbij de stalen spanten in het talud verdwenen.

Smalle paadjes Heerlijke doorkijkjes

Heerlijke omgeving over smalle paadjes en prachtige doorkijkjes. Overvloedige natuurschoon terwijl de bergen langzaam minder worden. Bergbeekjes klateren langs onverwachte holen in de rotsen. Een geheimzinnige omgeving.

We worden in de gaten gehouden!

Berenholen Bergbeekjes

☼ Gevlekte Aronskelk of Arum Maculatum

Overblijvende kruidachtige plant uit de familie Araceae, met groenachtige, soms gevlekte onopvallende bloemen, maar door zijn ingroene grote bladeren opvallend in het nog kale voorjaarsbos. Verspreidt rottingsluchtjes waar insecten op af komen. Bloeit van april tot mei, waarna de bessen in een kolfvorm op de bloemstengel ontstaan. De bessen zijn stralend rood en giftig. Vogels eten ze en kunnen hiertegen. De bessen worden gebruikt in Heksenriten en een zigeunergif.

Mislopen kan niet! Stokoude huisjes

Ermita de San Miguel met gelijknamige bron is een rustpunt. Stokoud en aan het vervallen met een eigen sfeer; Asturias!

Picknickplek La Ermita de San Miguel

Herías is het dorpje dat beneden ligt. Hier moeten wij ergens afgehaald worden. Meestal is dit bij de kerk, dus deze opgezocht. Een vrouw vraagt nieuwsgierig wat we zoeken want in het dorpje is niets te vinden. Gelukkig hebben we een telefoon en bellen Sandra die nog opneemt ook. Met 2 minuten zou ze er zijn. Nou doe maar kalm aan. De 2 minuten worden alras 15 minuten tot ze terugbelt waar we zitten. Ze staat verderop met haar autootje te wachten.

Herías Middeleeuws kerkje San Claudio

Een verrassing; bij het autootje staat Sandra met zoontje, maar ook een Spaanse Pelgrim die er vanavond bij zal zijn. Enigszins benauwd kijken we naar het autootje dat er aangedaan uitziet, maar volgens Sandra geen probleem. Ze heeft een Albergue 3 km verderop en het zal wel lukken. Met 3 niet te lichte Pelgrims, rugzakken, zoontje en haarzelf ligt de auto door de veren.

Sandra met autootje Santuario de Bendueños

Wij zitten achterin opgesloten in een 2-deurs geval. Sandra is van het optimistische type en schakelt knarsend. Het zoontje Carlos is het gewend en praat aan een stuk door. We moeten op het smalle asfaltweggetje in 2500 m 300 m hoogteverschil overwinnen met een stukje van 24%. Kreunend zwoegt het autootje naar boven. De laatste 500 m weer steil en bochtig naar beneden. De onderkant stuitert over een richel. Goeie help, hopelijk houden de remmen het! In een soort piepklein dorpje haalt ze de sleutel van de Albergue bij haar woning en gaan nog een 200 m verder. Bij een prachtig oud kerkje stoppen we. Het gras ziet er weinig betreden uit. Het huisje ertegenover blijkt de grootste verrassing te verbergen: de mooiste Herberg van de gehele route!

Albergue voorzijde Achterzijde

We lopen het kleine huisje binnen waar een warm aangeklede kamer met 8 prachtige bedden op ons wacht. Een leuke zithoek met kleurrijke zelfgemaakte kleden en open haard voor koude tijden.

Vorstelijke bedden Leuke zithoek

Dan blijkt het huisje helemaal niet klein te zijn. Het is tegen de helling aangebouwd en heeft een complete benedenverdieping. Hier liggen de keuken, eetkamer en doucheruimten. De trap is wel speciaal; een stalen wenteltrap van het moeilijke soort. Dat wordt oppassen in het halfdonker, want de zijkanten zijn open.

Wenteltrap speciaal Sandra kookt voor ons

Op tafel staat fruit en water klaar. Een biertje of wijn kan uit de koeler genomen worden, maar logischerwijze apart afgerekend. De open deur komt uit op een terras met een geweldig uitzicht over het dal.

Zithoek met deur naar terras Uitzicht over dal

Één voor één wordt de douche gebruikt die het aarzelend doet. Op het terras gezellig gezeten, waarbij de Spaanse Pelgrim Juan voor een extra verrassing zorgt; Een Havanna! Hij sleept deze mee in zijn rugzak in een kokertje waar normaal de Compostela inzit.

Met een Havanna Sandra met Juan

Hij loopt aanmerkelijk sneller dan ons want is vanmorgen in Poladura de Tercia gestart.

Als Sandra kookt doet Hejo een weldadig tukje. De kinderen scharrelen om het huis en zijn werkelijk lief.

Sandra heeft het nodige meegemaakt en heeft zelfs een paar jaar in Makkum gewoond. Carlos spreekt nog enkele Nederlandse woorden. Ze was met Jelle, een Fries, die haar een tweeling bezorgde waar hij geen verantwoording voor wilde nemen (ze moest het maar wegmaken). Haar eerste Venezuelaanse man was ergens in de buurt en werkte op de scheepswerf in Makkum. De 4 kinderen zijn een mooie mix tussen Spanje – Venezuela – Nederland. De ex is werkloos, scharrelt hier trouwens rond en doet hand en spandiensten (heeft de speciale trap gelast). Duidelijk is dat ze het niet makkelijk hebben.

Ze heeft voor een zacht prijsje de Albergue kunnen huren van het Bisdom en er iets speciaals van gemaakt. Een adres om niet te missen! Bijgaand haar gegevens.

De 4 kinderen van Sandra Hejo ziet wat anders

Juan komt uit Madrid en is een ervaren Caminoganger. Buiten met een wijntje is het heerlijk zitten waarbij Sandra honderd uitpraat. Naderhand kookt ze een meer dan geweldig maal. Voor morgen ligt brood klaar en kunnen we zelf koffie zetten. Dit is een adres uit duizenden. Waar vind je een dergelijke ambiance in een bijna middeleeuwse mystieke omgeving met prachtige vergezichten?!

De Santuario de Bendueños blijkt weer een zo unieke plaats zoals het eigenlijk alleen in Spanje voorkomt. Het is een Mariaheiligdom gebouwd op eerdere fundamenten uit de 9^e eeuw van een Tempel gewijd aan de Heidense God Vindus. De Latijnse naam Vindonnus is verbasterd tot Bendueños.

Santuario de Bendueños

Dat de tempel hier staat heeft een speciale reden; door de speciale vorm van de dalen en bergen bliksemt en dondert het hier steeds op dezelfde plaats. Het Heiligdom ving altijd Pelgrims op die naar Oviedo/Santiago doorliepen. Het huisje van de Albergue is in 1600 speciaal hiervoor gebouwd waar ook de Priesters sliepen. Het heet La Casa de las Novenas. Het Heiligdom is ook plaats van samenkomst van de Regionale Priesterlijke Broederschap nog door de Paus bekrachtigd in 1600.

Santuario de Bendueños

Naderhand zitten we buiten na te genieten van de omgeving. Sandra neemt voor een overnachting 5 Euro! Eten 8 extra met ontbijt. Dat kan natuurlijk niet en we adviseren haar beslist meer te vragen. We geven in de Donativo wat haar werkelijk toekomt en nemen afscheid. Ze vertelt nog gewaarschuwd te zijn door Mariza dat we een vrolijk stel zijn!

Uitzicht over de Valle de Río Huerna vanaf terras met de hellingen van de Peña Furá

Na een prachtige zonondergang wordt het bed opgezocht waar in de overweldigende stilte heerlijk geslapen wordt na 84 km!