16 September, Gotarrendura - Arévalo 30,4 km
Het traject naar Arévalo is 30,4 km. Uitgesloten dit met een opgezwollen voet te lopen. Loes waarschuwt zelfs voor complicaties als bloedvergiftiging, zodat na het ontbijtje in de Bar verder geïnformeerd wordt naar een bus. Op het gemeentehuis geven ze aan dat er eenmaal per dag om 13:00 uur, aan de rand van het dorp een stopt. De tijd wordt zoet gebracht op het pleintje van Santa Teresa en de naastliggende Bar in het centrumpje. Ook in Ávila zijn de verwijzingen naar Santa Teresa alom, zodat aan een nadere beschrijving niet valt te ontkomen. Ze is de Patronesse van Spanje, maar net als bij meerdere Heiligen zullen velen vraagtekens hebben bij de volgende beschrijving.
Plaza de Santa Teresa
☼ Teresa van Ávila
Haar volledige naam was Teresa Sánchez de Cepeda y Ahumada (1515 – 1582).
Geboren in Gotarrendura, waar haar ouders een “buiten” hadden. 200 m lager gelegen waren de winters hier milder dan in Ávila. Ze is gedeeltelijk van Joodse afkomst (geconverteerde Christelijke Joden, ofwel Marranen), waarna haar vader een ridderschap kocht en in de Christelijke gemeenschap werd opgenomen. Al vanaf haar vroege jeugd is ze zeer religieus waarna ze in Ávila in het klooster treedt. Op 20 jarige leeftijd is ze 3 jaar dodelijk ziek (waarschijnlijk Malaria). In deze periode verzonk ze regelmatig in bovennatuurlijke extases (zwijm-achtig, trance, zweefidee). Dit was in deze tijd in Spanje niet ongebruikelijk. Daarnaast zelfkastijding en versterving van het vlees.
Dit nam dusdanige vormen aan dat in haar tijd dit als duivels werd ervaren en aanklachten bij de Inquisitie volgden. Normale kloosterordes werden door haar als te frivool ervaren, zodat in 1562 een eigen Karmelieten klooster werd opgericht; San Jose in Ávila. Volgens de nieuwe regels door haar ingesteld in absolute armoede, wekelijkse geseling en ongeschoeid zijn. Ze vindt navolging en sticht op dezelfde basis vele kloosters; Carmelitas Descalzas (ongeschoeide Karmelieten). Hoewel ongeletterd schrijft ze in spreektaal haar ervaringen en voorschriften op in vele boekwerken.
In 1576 kwam een reactie van de oude Karmelietes, waarna ze veroordeeld werd tot pensionering en terugtrekking in een klooster. De zeer vrome Koning Philips de II zorgde ervoor dat alle aanklachten werden ingetrokken, waarna haar hervormingen doorgingen en kloosters in heel Spanje gesticht werden.
Ze sterft in 1582 in Alba de Tormes en wordt in 1622 heilig verklaard. De Cortes (Spaans Parlement) benoemde haar tot Patrones van Spanje en zelfs nog in 1970 wordt ze door Paus Paulus VI tot doctor van de Kerk benoemd.
Aan de andere zijde van het pleintje zit het kleine gemeentehuis. De naam Gotarrendura gaat rechtstreeks terug naar 1250, toen de herbevolking plaatsvond met vooral Baskische immigranten.
Gemeentehuis heeft veel met Pelgrims
Iets verderop zit het geboortehuis van Santa Teresa “El Palomar”.
El Palomar de Santa Teresa
Het huis is aan de kerk geschonken tijdens het bezoek van Paus Johannes Paulus II aan Ávila en wordt nu beheerd door een stichting. De Palomar had verschillende doelen: de duiven waren een smakelijk hapje, de poep was nodig voor het leerlooien en Teresa gebruikte de duiven als koerier tussen de kloosters.
De voet is door het weken wat geslonken maar ziet er nog kwalijk uit. Met de Teva sandalen loopt het makkelijker, omdat ze niet drukken. Het is wachten tot tegen 12:30 uur om naar de bushalte te zoeken.
Kwalijke voet
Van opgeven kan geen sprake zijn. Wel wordt het schema aangepast zodat nu definitief Zamora het eindpunt is. Langs het dorpskerkje wordt naar de rand van het dorp gelopen.
Dorpskerkje Gotarrendura
Wat hierna gebeurt, is typisch Spaans. Er is maar één bushalte te vinden aan de verkeerde kant van de straat, dus goed in de gaten houden. De zoon van de Bareigenaar komt kijken en wijst de juiste plaats aan de andere zijde. Als het over enen is slaat de onzekerheid toe; waar blijft de bus? Na een half uur probeer ik maar te liften. De Carretera is bijna uitgestorven door de autosnelweg die verderop loopt. Na een half uur stopt de derde auto die langs komt, hoera! Het blijkt een servicebusje te zijn van Heineken. Hij rijdt rechtstreeks naar Arévalo door mooie dennenbossen wat een leuke looproute opgeleverd zou hebben. Wat lijkt de afstand van 25 km tot aan de rand eigenlijk kort.
De chauffeur is onderhoudend waarbij blijkt dat Heineken verreweg het grootste marktaandeel heeft in Spanje en plaatselijke brouwers zoals Cruzcampo onder hun eigen naam deel uit maken van de groep.
De chauffeur wordt bedankt met de opmerking dat hij wel door St. Jacob op mijn route gezet moet zijn, waarop hij vrolijk grijnst.
Arévalo wordt binnengelopen, nadat eerst de rugzak weer eens gerepareerd wordt. Mens en bagage worden wel krakkemikkig!
Arévalo
Arévalo is de hoofdstad van “La Moraña” en is met 8000 inwoners een grotere plaats. Het staat vol met prachtige gebouwen in de Mudéjar stijl.
Iglesia de Santo Domingo uit de 12e eeuw
Het is zeer de moeite waard om al deze gebouwen beter te bekijken, maar gezien de toestand van de voet moet toch maar doorgelopen worden naar het Hostal. Voor een poort staat een beeld van Isabel I die een gedeelte van haar jeugd hier doorbracht.
Las Casas Reales met beeld van Isabel I
Onder de poort door meteen de volgende poort uitgevoerd in het prachtige Castilliaanse metselwerk (Ladrillos) uit de middeleeuwen.
Arévalo zit vol historische gebeurtenissen. Zo werd in 1494 hier het verdrag van Tordesillas getekend, waarbij Amerika tussen Spanje en Portugal verdeeld werd (met toestemming van de Paus!). Ze hadden dus al gauw in de gaten dat er een werelddeel lag!
Plaza de la Ville
Even verderop het Plaza de la Ville met arcades en vakbouw waar de Moorse invloeden vanaf spatten. Om bij het Hostal te komen is het toch nog een knap eind lopen. Eerst moet de Río Arevalillo overgestoken worden.
Arco en Puente Aravalillo
Over de brug moet een lang stuk industrieterrein worden overgestoken. Het Hostal “Las Fuentes” is een groot Motelachtig gebouw dicht bij de snelweg.
Puente de Aravalillo
Het voordeel is een goed restaurant in het gebouw, mooi terras en een prima kamer. Nog even steggelen met een erg drukke restauranthouder die ook de kamers doet en mijn paspoort inneemt, waar ik zo ongeveer allergisch voor ben. Na enige tijd snapt hij waarom en geeft het na registreren direct terug.
De voet wordt in het bad lekker geweekt en voelt wat beter aan. Morgen toch maar verder?, als het even kan wel. Na een prima maaltijd begint het zowaar te onweren, maar regen blijft op twee druppen na uit. Zal de grote hitte nu over zijn? Met de km van vandaag erbij 697,3 km op weg!