21 September, Toro - Villalazán 18,5 km

Langs het Colegiata wordt de route Toro uit gevolgd. Door de oude straatjes gaat het naar de hoge rand op de top van de kliffen.

Straatje Toro

Op een doorkijkje tussen de huizen hebben waterstromen door de eeuwen een grillig soort dal uitgespoeld, meanderend in de kleiformaties. Dit zorgt voor afwisselende, ruw begroeide en kleurrijke ravijnachtige formaties. De straatjes lopen in een scherpe bocht langs het begin hiervan met de eerste huizen direct vooraan.

Grillige formaties

De straten lopen gewoon langs de formatie verder. Bij de Ermita de la Virgen del Canto kan bij een parkje langs een pad over de uiterste rand gelopen worden.

Duero Vallei

De Duero Vallei wordt beschenen door de eerste stralen van de opgaande zon met voor de laatste maal, tussen de Agaves door, een terugblik op de oude brug in de verte. Even verder volgt eenzelfde ravijnachtige formatie. Nu de kant op waar de route loopt richting Zamora door het dal van de Duero. De weg de stad uit daalt steil de helling af richting Duero die via een stalen brug overgestoken wordt.

Río Duero richting Zamora

Na 300 m gaat het rechts over de vlakke vruchtbare akkervelden langs de rivier. De velden worden intensief beregend, zodat over honderden meters door de blubber gebaggerd en gesprongen moet worden.

Akkers langs de rivier

Het is nogal eentonig alsof in Nederland door de polder gelopen wordt. De dichte begroeiing zorgt voor wat afwisseling.

Werkzaamheden Hoge Snelheidslijn

De weg wordt onderbroken door de werkzaamheden aan de Hoge Snelheidslijn, die we ook al enkele dagen eerder tegenkwamen. Een flinke viaduct wordt over het Duerodal aangelegd.

Kweeperenbomen

Langs het pad staan regelmatig fruitboompjes zoals kweeperen maar ook kersen. In het voorjaar is dat wel aantrekkelijk net als langs de CF. Langs de oevers van de rivier liggen ooibossen met reigers en aalscholvers die voor afwisseling zorgen.

Ooibossen

De voet werkt vandaag niet echt mee en zorgt voor een constante extra belasting. Overmorgen hoop ik in Zamora aan te komen, wat een behoorlijke opluchting geeft. Als klap op de vuurpijl laat de bevestiging van de draagband van de rugzak ook steeds los. Wat elke keer gepruts noodzakelijk maakt om verder te kunnen. Kennelijk raakt het krediet voor deze route op!

Bijna Nederlands landschap

De route komt uit op de Carretera bij het Canal de San José. Deze loopt onder de berghelling langs en wordt gevolgd. Er stroomt behoorlijk water door.

Aftakking Bevloeiingskanaal

De weg loopt met de hellingen mee hetgeen niet onaardig is, hoewel het asfalt gevolgd moet worden. Ook hier steeds uitzicht op de Duero, die niet ver weg is.

Breed dal

Langs deze weg is het een knap eind naar Villalazán waarbij de afstandspaaltjes het er niet aardiger op maken. Asfalt blijft minder leuk. Het Canal van San José geeft wat afwisseling. Opvallend is wat een werk het gekost heeft om dit kanaal met enig verval langs de berghellingen te leiden.

6 km langs de Carretera

Canal de San José

Villalazán is weinig opwindend, maar ze hebben wel een paar prima Cafés. De behulpzame Alguacila (gemeente beambte) is vlot opgetrommeld. Ze opent een ruimte in het Casa de Cultura. De douches zijn 400 m verderop bij de sporthal. Even verderop zit een prima Bar met gezellig terras en heerlijk eten. De Spanjaarden geven aan hoe moeilijk het leven is onder crisis omstandigheden. Op Italianen hebben ze het ook niet zo erg. Die kopen Spaanse olijfolie om er een Italiaans etiket op te plakken! Bij de Bar passeren wat Engelse fietsers die in Valladolid zijn gestart en richting Salamanca willen.

Bij Villalazán

Als het bed opgezocht wordt moet dit keer in de eigen slaapzak geslapen worden. Over de terugreis is verder nagedacht. Morgen donderdag in Zamora, vandaar vrijdag naar Madrid en zaterdag naar huis lijkt een goed plan. Het einde van de route nadert nu toch snel na 805,3 km!