12 April, Spa/Creppe – Bastonge 89km

De nacht is gemeen koud met ijsbloemen op de plexiglas ruiten. Het sassen is daardoor ’s nachts geen pretje. Om 7:30 uur sta ik op en word binnen bij Ino en zijn vrouw uitgenodigd, waar een ontbijt met koffie geserveerd wordt en voor onderweg een flesje fris; geweldige mensen!

Spa – Bastogne, 89 km, dagtraject 3

Op de fiets eerst door een mistig landschap op het plateau van Cresse. Het is vochtig koud en goede kleding is gewenst. Ik heb een T-shirt en 2 dunne wollen fietstruien aan. Verder een korte broek met erover een trainingspak. Wel geen echte fietskleding maar een blitse mode outfit vind ik niet nodig en zegt me niets. Wat echt nodig is, zijn wollen handschoenen, muts en overschoentjes, die over de wandelschoenen, waar ik mee fiets, aangetrokken kunnen worden. Beneden 10^oC krijg je anders gegarandeerd koude voeten!  De weg klimt gestadig omhoog naar 525 m en dat is te merken ook. De fiets met 26 kg bepakking is behoorlijk zwaar, maar goed hanteerbaar. Hoewel bij afdalingen de voortassen zorgen voor een onstabieler weggedrag.

  Sparrenbossen in de Hoge Venen

Maar ook vergezichten

Wat een mazzel dat ik niet buiten geslapen heb; dat was geen beste nacht geweest vroeg in het voorjaar, zo hoog! De aansluiting op de route moet terug gevonden worden en via de bijna verlaten weg gaat het naar Cour. Steil naar beneden naar Stoumont. Hierbij is het aan te raden de helm op te zetten, want het gaat toch met meer dan 50 km/per uur naar beneden. Als het nog harder gaat, rem ik wat bij, want hele stukken wegdek zijn onvoorspelbaar slecht. Je wilt stabiel en heel blijven en vooral geen slag in het wiel of spaakbreuken oplopen! De helm zet ik alleen op bij afdalingen, want naar boven en op vlakke stukken heeft het weinig zin. Elke morgen zet ik de dagteller op 0 zodat precies de afgelegde afstand gemeten kan worden.

Stoumont is uitgestorven zoals de meeste gehuchtjes hier. Al gauw wordt bij Targnon de rivier de Amblève overgestoken.

De Amblève

De Lienne

De natuur is op de hoge stukken nog volkomen in winterslaap. In de lagere gedeelten is het gras groener en steken de eerste bloemen voorzichtig hun kopjes op. Natuurlijk paardenbloemen, maar in deze streken ook de slanke sleutelbloem die we nog veel zullen tegenkomen. Het riviertje de Lienne loopt tot Lierneux steeds maar langzaam omhoog door een prachtig dal met zuivere lucht. Verkeer is bijna afwezig en het is 27 km een prachtige route. Zo hier en daar is een Camping aanwezig, maar in deze tijd allemaal gesloten en vol rommelige bouwsels. Eigenlijk moet deze tocht niet eerder dan in eind Mei begonnen worden (met open Campings en een betere temperatuur), vooral ook om het een beetje betaalbaar te houden, zoals we nog zullen zien. Na Langlire wordt het hoogste punt bereikt van 575 m.

Het landschap is opener geworden, maar met steeds maar felle klimmetjes, die er behoorlijk inhakken en het tempo drukken. Een probleem begint te spelen, doordat de stiknaadjes van de pijpen van de onderbroek schuurplekken veroorzaken. Mijn eigen schuld, omdat ik geen fietsbroek met een volgens mij onhygiënische zeem wilde dragen! Voorlopig kan er ook geen gekocht worden, want alles is in deze streken verlaten.

Hoogste punt 525 m bij Langlire

Bij Cherain slaag ik erin de goede weg naar het Ourthedal te missen, zodat de rustige snelweg richting Houffalize gevolgd wordt. Jammer is dit wel omdat het Ourthedal bekend staat om zijn mooie natuur. Nu wordt zelfs de autosnelweg naar Luxemburg nog gekruist, maar Houffalize is hierna een welkome afwisseling, die anders gemist zou zijn.

Houffalize

In dit stadje, lekker rustig buiten het seizoen, kan bij de plaatselijke Italiaan een prima bord pasta gegeten worden. Het is beneden in het dal niet eens echt koud, waardoor het pilsje goed smaakt. Het dal uit is behoorlijk klimmen richting Bastogne. Omdat de route niet goed gevolgd wordt, slingert de weg met enige missers wat vreemd, maar in de verte komt uiteindelijk Bastogne in zicht. Bekend van de wielertocht Bastenaken – Luik, maar meer nog van het Ardennenoffensief. Op het grote plein in de stad staat nog een Shermantank als monument.

☼ Ardennenoffensief

Dit offensief is de laatste grote poging van Hitler geweest om de geallieerden terug te dringen. Van 16 december tot 25 januari 1944 is hier heftig gevochten, met het doel door te stoten naar Antwerpen en de geallieerden boven deze lijn te vernietigen. In dit alles was Bastogne een cruciaal knooppunt waar de zwaarste gevechten plaatsvonden. Door het bergachtige terrein was het bezit van de wegen noodzakelijk. De Duitsers overrompelden de Geallieerden in het begin, maar werden door hardnekkige tegenstand (overgave-eis aan Mc Auliffe werd met het korte antwoord: “Nuts!” afgewezen), tekort aan brandstof, luchtoverwicht en een uiteindelijk overtal aan verse manschappen en materiaal teruggeslagen. Doordat de Duitsers hier hun laatste reserves gebruikten, werd de oorlog verkort vooral aan het Oostfront waar de Russen niet meer tegen te houden waren. De slag heeft bij de geallieerden 77.000 manschappen gekost, 733 tanks en 529 vliegtuigen. Bij de Duitsers waren dit 82.000 manschappen, 324 tanks en 320 vliegtuigen.

In het centrum wordt gezocht naar een hotelletje, het is toch al eind van de middag. In Hotel du Sud kan ik voor 42 Euro terecht wat ook al door het miezerige weer dé oplossing is. Vooral de warme douche is nu natuurlijk heerlijk en bovendien moet ondergoed gewassen worden. Ik ben de enige gast en de fiets staat in de garage. Het is een must bij alle overnachtingen dat het stalen ros veilig opgeborgen staat. Steeds neem ik de 2 achtertassen,een voortas, stuurtas en km teller mee naar binnen. De voortas met noodrantsoenen en reservemateriaal laat ik aan de fiets. In de stad op het grote plein eet ik wat bij een veredelde snackbar, uiteindelijk had ik ’s middags goed warm gegeten.

Bastogne

Al vroeg wordt het bed opgezocht. Vandaag 89 km door de Ardennen waren behoorlijk zwaar en veel meer was niet mogelijk. Maar de teller staat toch op 326 km!