24 April, Castelnau-Montratier – Castéra-Verduzan 117 km

Het ontbijtje smaakt, ondanks de afstandelijke madam uitstekend. Nadat de fiets uit de rommelige ruimte onder het hotel is gehaald worden de tassen aangegord. De rechtertas is behoorlijk beschadigd door het accident in Léglise, nog in België, maar met behulp van de extra trekband blijft ook deze keurig zitten. Het centrum van Castelnau is dichtbij en op zaterdagmorgen compleet uitgestorven. Een typisch voorbeeld van een Bastide stadje op een berg, herbouwd na de verwoesting tijdens de kruistochten tegen de Albigenzen (Katharen) in 1214. Door zijn ligging en vorm was het goed te verdedigen tijdens de aanvallen in de 100 jarige oorlog met de Engelsen in 1300. De roots gaan al terug naar 800.

Castelnau-Montratier

Het stadje uit gaat het naar beneden naar het lange dal van de Lupte.

Wapen Castelnau-Montratier

Terugblikkend ligt Castelnau schilderachtig op de berg.

Terugblik op Castelnau

Castelnau-Montratier – Castéra-Verduzan, 117km, Dagtraject 15

De weg is nu eens kilometers lang behoorlijk vlak, zodat goed opgeschoten kan worden. Het weer is bovendien heerlijk zacht waardoor in korte broek en shirt gefietst kan worden. Een mooie groene streek met veel vruchtbomen, die al iets beginnen te bloeien. Regelmatig zijn zwart gele vogels te zien ongeveer zo groot als een ekster en nogal schuw. Ik kan ze niet plaatsen.

Platanenlaan

De vlakke wegen liggen er verlaten bij en om half elf komt Moissac in zicht, een grotere en duidelijk centrumplaats. Het is een levendige stad zodat op het terrasje aan het marktpleintje met zicht op de kraampjes eerst maar eens van de bekende grote bak koffie wordt genoten.

De St. Jacques kerk

Moissac is een echte Pelgrimplaats met de resten van een Abdij van Cluny en ze hebben een oude St. Jacques kerk. De Tarn stroomt hier in de Garonne waardoor nu een mooie tocht volgt langs bruggen, dijken en uitzicht op het water. Het eerste gedeelte de stad uit gaat langs het Canal LatéraL à la Garonne.

Canal LatéraL à la Garonne

Hoewel het kanaal er niet zo indrukwekkend uitziet is dit de verbinding tussen de Middellandse ze en de Oceaan bij Bordeaux via de industriestad Toulouse. Karel de Grote wilde al een kanaal om de gevaarlijke Straat van Gibraltar te ontlopen, maar het werd pas midden 1800 gerealiseerd. Ook hier won uiteindelijk de spoorweg de slag om het vervoer. Nu kom je vooral toeristische jachten tegen.

Het is tot Malause een prachtig stuk route met volop zicht op het water met zijn bootjes en de vele bloemen in de bermen. Degenen die in juni/juli fietsen zullen vooral ook vergast worden op de zonnebloemenvelden. De plantjes hiervan zijn nu nog erg klein zo vroeg in het voorjaar. De onderstaande foto is dus van wat latere datum!

Net voor Auvillar wordt de Garonne overgestoken over een oude stalen hangbrug. In de verte zijn de witte pluimen zichtbaar van de koeltorens van een kerncentrale, waar Frankrijk vol mee staat. De goedkope stroom wordt ook aan Nederland geleverd, hoe vaak als groene energie?  De oude stad ligt op een helling boven de rivier, zodat het weer klimmen wordt.

Stalen hangbrug over Garonne

Moissac - Montesquiou

De winkeltjes in het stadje zijn open zo tegen 12:00 uur zodat bananen en andere eetbare zaken worden ingeslagen en weggewerkt. De entreetoren ziet er veelbelovend uit zodat maar eens het stadje ingelopen wordt.

Tour de l’Horloge

Graanhal

Wapen van Auvillar

Het blijkt prachtig behouden middeleeuws te zijn met gebouwen in een combinatie van bakstenen (veel kleine ticheltjes) en natuursteen. Auvillar was een tolplaats aan de Garonne en heeft zelfs nog aan Navarra toebehoort in 1500. Een duidelijk teken dat we toch dichter in de buurt van Spanje komen! Bovendien is het hier een halteplaats aan de Via Podiensis naar Santiago!

De stad uit begint met een klimmetje van 9%, gelukkig maar over 200 m!  Dit is een eerste waarschuwing want hierna volgen achter elkaar stugge klimmetjes tot 2,5 km lengte en soms tot 10% toe. Genoeg om doornat boven te komen! Flamarens is een welkome onderbreking met zijn opvallende ruïne van het kasteel.

Flamarens Chateau

Het plaatsje is eigenlijk totaal in verval, toch worden pogingen ondernomen het te herstellen. Het landschap klimt en daalt op dezelfde wijze door wat voor fraaie uitzichten zorgt onder het constante gezang van leeuweriken.

Felle klimmetjes voor Miradoux

In Miradoux is een terrasje te vinden zodat maar eens gestopt moet worden. De temperatuur is gestegen tot een bijna zomerse waarde.

Oude kapconstructie

De oude kapconstructie bij de kerk is knap gemaakt in een ver verleden en een foto waard. Het landschap golft steeds maar door zodat het gemiddelde niet al te hoog ligt.

Golvend landschap van de Gers

Lectoure is een van de oudste steden van de streek met een mooie kerk en hoofdstraat. Daarnaast voorzien van de nodige winkeltjes en terrasjes waar van de vermoeienissen bijgekomen kan worden. De geschiedenis gaat terug tot voor de Romeinse tijd, waarbij in Lectoure een regionale Gallische stam huisde, die met de Romeinen goed uit de voeten kon. Vele restanten van Romeinse heiligdommen zijn dan ook te vinden. Bovendien was het een natuurlijk gelegen fortificatie die alle aanvallen moest doorstaan (soms met droevige afloop). Tijdens de 100 jarige oorlog stond het aan de kant van de Franse troon. De streek Armagnac staat nog steeds als geuzenwoord bekend door de heftige weerstand tegen buitenlandse aanvallen.

Wapen van Lectoure

Hoewel het minder dan 4000 inwoners heeft, heeft het een echte, wat vreemde, kathedraal uit 1265, gebouwd op de fundamenten van een vroegere Dianatempel.

Kathedraal Lectoure

Westzijde Kathedraal

Op het terrasje wordt met een Pression (tappilsje) een tijdje genoten van het drukke zaterdagmiddag gedoe, waarbij opvalt dat de kathedraal nog aardig gebruikt wordt. De Fransen maken hier een hoop lol, ook al aangemoedigd door het mooie weer.

De route blijft op dezelfde wijze stijgen en dalen terwijl het toch ook al tegen vieren loopt.

Groen in het voorjaar

Als Castéra-Verduzan in zicht komt is het behoorlijk na zessen en zijn de knollen op. Er blijkt een hotel te zitten; Hotel des Thermes, maar eens vragen. Met de vriendelijke receptioniste maak ik een overnachtingprijs, speciaal voor een Pelgrim af van € 50. Ze vertelde net een derde ster gehaald te hebben, zodat voor Franse normen ze nog erg goedkoop waren.

Hotel des Thermes

De kamer is redelijk luxe waardoor ik tegen mijn gewoonte maar eens uitgebreid in het bad ga liggen, wat een vermoeid lichaam nieuwe krachten geeft. Ook de wasjes worden eens goed gedaan. Met het heersende mooie weer is drogen makkelijker. In de achtertuin bij de keuken staat de fiets weliswaar buiten, maar redelijk veilig. De manager van het geheel is een wat vreemde supervlugge snuiter, maar wel vriendelijk; kom in de familie! Hij spreekt zelfs Nederlands! Op mijn vraag waar hij dat geleerd had, blijkt een eerder leven met wielrenners in Vlaanderen.

Castera is een nieuw gesticht plaatsje in begin 1800. De thermen bestaan al vanaf de Romeinse tijd en waren in de 12^e eeuw van de Tempeliers. Het mineraalwater bevat sulfaat (zwavel), calcium (zout) en magnesium waardoor het bijna alle mond – en spijsverteringsproblemen aankan!

De Thermen

Na het gebruikelijke tukje wordt de eetzaal aangedaan. Een gezelschap is er echt aan het tafelen. Dit hotel moet niet onderschat worden, men heeft een prima keuken. De goedkopere doordeweekse menu’s gelden nu niet omdat het zaterdag is. Ik besluit het er maar eens goed van te nemen en eet werkelijk voortreffelijk.  Op de tafel in het midden staan een paar grote Armagnac flessen. Het is hier het centrum van het gebied en ik heb wat te vieren vandaag, dus eentje met koffie na is welkom.

☼Armagnac

Een sterk alcoholische drank van 40%, die in een keer gestookt wordt van witte wijn. Men zegt dat zo de smaken beter behouden worden dan bij Cognac, dat 2 x gestookt wordt. Overigens wordt Armagnac al vanaf 1100 en daardoor 200 jaar eerder gestookt dan Cognac. Het distillatieproces gebeurt met een Alembic. Een kunst die ze geleerd hebben van de Arabieren.

Alembic

Zo goed als de Kelten de uitvinders van het eikenhouten vat waren en de Romeinen zorgden voor de wijnbouw.

Het gebied van de Armagnac is, zoals gebruikelijk in Frankrijk, afgebakend en heeft een AOC: Appellation d’Origine Controlée. Natuurlijke lagering op eikenhouten vaten verhoogd de kwaliteit (en onevenredig de prijs!). Zo heeft men na 2 jaar VS, 5 jaar VSOP, 6 jaar XO< Vieille Réserve en de buitencategorie meer dan 10 jaar oud: Hors d’Age.

Vooral Nederlanders hebben Armagnac groot gemaakt door tijdens de Engelse embargo’s voor het uitvoeren van niet Bordeaux wijnen Armagnac te verhandelen (het is hier de Gascogne streek, waar de onverschrokken d’Artagnan vandaan kwam, de 4^e musketier!).

Uit de reusachtige fles wordt een in een groot glas een piepklein beetje VSOP geschonken, waarschijnlijk niet meer dan 20 cc. Bij het afrekenen blijkt dit ene glaasje meer te kosten dan de volledige karaf rode wijn! Gedistilleerd is in Frankrijk nog altijd onevenredig duur waarschijnlijk om zijn wijnboeren te beschermen. Nogal rozig wordt de kamer opgezocht waar na 117 km en 1567 km totaal de slaap komt zo gauw het bed maar wordt aangeraakt!