21 Juni, Salceda – Santiago 30 km

Niet te geloven; voor 2,5 Euro wordt in het hotel een lekker ontbijtje genomen. Buiten is het nog nat en miezerig, hopen op beter. De route wordt weer opgepakt op voor het laatste gedeelte!

Salceda – Santiago 30 km

Salceda uit

De route voert over verharde weggetjes zodat je geen natte voeten krijgt. Langzamerhand wordt het weer ook beter en het vooruitzicht van aankomen doet veel!

Het weer wordt beter

Er lopen ’s morgens meer Pelgrims langs de route zonder dat van drommen gesproken kan worden. Santa Irene is gauw bereikt, waarbij een stukje (gevaarlijk) langs de Carretera gelopen moet worden.

      
Zandblauwtje

☼ Zandblauwtje of Jasione Montana
Behoort tot de klokjesfamilie. Bloeit van juni tot augustus. Hoogte 10 tot 40 cm. Komt ook in de Achterhoek ruim voor. Werd gebruikt tegen koorts en inwendige ontstekingen. Blijkt echter weinig effectieve stoffen te bevatten. In tegenstelling tot de Stinkende Gouwe dacht men vroeger dat het plukken van de bloemen wratten veroorzaakte! De stengel bevat ook een melkachtige substantie!

De bekende Refugio bij de grote parkeerplaats is gesloten voor een ingrijpende verbouwing. Maar goed vannacht in Salceda gebleven te zijn!

Voor Pedrouzo

Met een grote boog gaat het om Pedrouzo heen een paar kilometer door de eucalyptusbossen. Aan de andere zijde volgt een meer open landschap heuvel op en af.

Meer open landschap

Aan heftig geraas in de verte is te horen dat het vliegveld van Santiago niet ver meer is. Eerst nog meer eucalyptusbossen die altijd een wat tropisch sfeertje geven door de aromatische reuk en boomkronen.

Tropisch sfeertje

Voor Amenal

Bij Amenal moet een tunneltje onder de weg doorgestoken worden, waar aan de andere zijde een café met een mooi terras ligt vol Pelgrims. Inmiddels zijn 12 km afgelegd zodat gauw aangeschoven wordt. Hierna volgt een aardig klimmetje om op de hoogte van het vliegveld te komen.

Klimmetje voor vliegveld

Niet lang hierna wordt de grenssteen van Santiago bereikt. Vergis je niet want nog zeker 11 km zijn af te leggen!

Grenssteen Santiago

Het pad loopt gedeeltelijk parallel aan de snelweg aan het einde van de startbaan van het vliegveld om daarna af te buigen. Je krijgt het idee hoe het is als een vliegtuig te weinig aan de lengte van de startbaan heeft. Abrupt loopt een steile wand naar beneden. Reken maar dat er bergen verzet zijn om hier een vliegveld aan te leggen!

Einde startbaan

San Paio is het eerstvolgende dorpje met rustpunt en souvenir handel.

Rustpunt na het ronden van het vliegveld

Denk niet al in Santiago te zijn want er moeten nog bosgedeelten doorgestoken worden met hier en daar felle klimmetjes.

Nog steeds bosgedeeltes

Lavacolla is het oude plaatsje waar Pelgrims geacht werden zich te wassen (Lavacolla betekent Waspik!) om enigszins rein in Santiago aan te komen. De Botafumeiro (wierookvat) slingerde dan in de Catedral dusdanig dat restluchtjes met wierook gemaskeerd werden!

Kerkje Lavacolla

Langs het kerkje van Lavacolla gaat het verder door bossen en uiteindelijk de laatste helling omhoog. Net loop ik een eindje op met een Duitse als in een koor klinkt; Helmut! Het zijn Antonio met de 4 meiden die aan de kant van de weg zitten in het zonnetje. 5 dagen hebben we ieder een andere route gelopen en hier ontmoeten we elkaar weer net voor het eindpunt. Het moest wel zo zijn!

Met Antonio

Naar Monte do Gozo is toch nog een goed uur doorstappen het laatste stuk langs minder fraaie industrieterreinen. Tot het aartslelijke monument ter ere van het bezoek van Paus Johannes Paulus de II in de begin jaren ‘90 opduikt. Er achter liggen de gebouwen van het kerkelijke centrum met Refugios en al wat meer. Meer dan 400 bedden zijn beschikbaar. Het ligt 5 km van het centrum en de geluiden die je hoort van verschillende Pelgrims zijn niet best, dus beter maar niet doen!

Aartslelijke Pauselijk monument Monte do Gozo

We keutelen er even rond totdat het laatste stukje opgenomen wordt. Naar beneden gaat het richting stad. Denk niet dat de Catedral te zien is, dat is sinds de nieuwbouw vanaf deze zijde al lang niet meer het geval.

Naar Santiago beneden

Over de autosnelweg begint de rand van Santiago. Iets verderop is een leuke bar waar toch eerst maar eens op het terras wordt gezeten. De meiden willen ook nog eerst eten zodat we de tijd nemen. Het weer is heerlijk om binnen te komen. Alles zit mee. Op het terras zit zelfs een geïnteresseerd Nederlands echtpaar. Ze blijken tandheelkundigen te zijn die net in deze tijd een symposium hebben in de stad. Al jaren is gebouwd aan een imposante congrescentrum hiervoor. Het restaurant bij de bar blijkt ook een typisch Galicische specialiteit te hebben; een Pulperia.

Pulperia

In grote koperen ketels worden inktvissen gekookt met groenten. Hierna worden de tentakels met een schaar in partjes geknipt en op een houten schoteltje opgediend. Met het juiste witte wijntje uit de streek (Ribeiro); heerlijk. En nu niet rillen, maar gewoon proberen!

De aanloop naar het centrum is evengoed nog een paar kilometer tot de rondweg gekruist wordt en bij de Porta de Santiago de oude binnenstad ingegaan wordt.

De oude binnenstad in

Niet lang hierna kom je bij de fontein op het Plaza de Cervantes. Langs noordzijde van de Catedral ga je onder de boog bij het Plaza de Misericordia door naar het Plaza de Obradoiro, het hoofdplein voor de Catedral. Hoera, we zijn er! We feliciteren elkaar, zitten in het zonnetje en laten de sfeer goed op ons inwerken.

We zijn binnen!

Na 387 km zijn we binnen over de Camino Primitivo! Hoewel dit al de zoveelste keer is blijft de aankomst bij de Catedral iets magisch met een geweldige voldoening en dankbaarheid dat het in goede gezondheid volbracht is.

Escudo de Santiago de Compostela

Het leuke van de Plaza de Obradoiro is dat om je heen steeds euforische Pelgrims binnenkomen die luidruchtig zijn en vol van vreugde dat ze het gehaald hebben op de foto willen!

Met gedraaide stok en Vignet op achtergrond

Na een poosje lopen we terug onder de boog door naar het Plaza de Azabachería waar links in het hoekje Doña Josefina met zoon Pepe zit in haar Bar La Campana.

Plaza Azerbacheria

Hier zitten we op het terrasje na te genieten, waarbij de meisjes en Antonio informeren of ze ook een kamer kunnen krijgen. Helaas heeft Josefina nog maar een kamer vrij zodat ze uiteindelijk op een ander adres uitkomen. Bar La Campana is een eenvoudig maar prima en billijk (<18 Euro) adres om te overnachten. Doña Josefina is weliswaar wat dominant en aanwezig, maar zeer betrouwbaar. Bovendien kun je er lekker eten en is het 100 m vanaf de Catedral. Wel is het verstandig even te telefoneren en vragen of ze una habitacion (een kamer) of una cama (een bed) heeft en dit te reserveren (reservation).
Haar nummer is:

Café - Bar “La Campana”, 
Josefina Rodriguez Rivas           
Campanas de San Juan 4,       
Santiago de Compostela
Tel. 981 584 850

De Catedral vanaf de Bar La Campana

En in het donker

Later op de avond eten we met zijn allen gezellig bij Casa Manolo op de Plaza Cervantes voor 9 Euro het goedkoopste adres in Santiago. Let op; want in de doorgaande oude straten (Rúa do Franco) met hun visresto’s lijkt het erg leuk maar wordt een rib uit je lijf getrokken! Laat op de avond, na volop genoten te hebben van Santiago bij nacht met zijn Pelgrims, toeristen, muziekgroepjes, kunstenmakers, terrasjes, geroezemoes, straatmuzikanten en de Catedral, het bed opgezocht. Nu even bijkomen!