5 Mei, Villaharta - Alcaracejos, 39 km
Inderdaad scharrelt Pacco midden in de nacht al door de gangen. Op de normale tijd om 7:00 uur door mij gevolgd. Voor het traject naar Alcaraceros zijn de volgende mogelijkheden: hele stuk lopen met behoorlijk zware klimmetjes en niets aan voorzieningen onderweg. Lopen tot halverwege en een afspraak maken met de kroegbaas dat hij je (laat) oppikken halverwege of je weg laten brengen tot halverwege en daar beginnen. Voor dit laatste kies ik. Zijn zoon is werkloos en wil taxi spelen. Inclusief ontbijt brengt hij me voor 24 Euro naar de Puerto de Calatraveño zodat nog een prettige 24 km overblijven. Onderweg mooie blikken op het grote stuwmeer Embalse de Puente Nuevo. De bergen redden Spanje met hun grote stuwmeren in de droge zomers.
Calatraveñopas
Beeld van Aurelio Teno
Gert-Jan heeft achterop zijn formuliertje een eenvoudige maar effectieve schets gemaakt waar je de route weer oppikt, wat prima werkt.
Kaartje oppikken route vanaf de Calatraveñopas
De Pas is 750 m hoog waardoor het voorlopig lekker naar beneden loopt de Valle de Pedroches in.
Villaharte – Alcaceros 38 km
Vanaf de Puerta Calatraveña 24 km
Profiel
Dit is het laatste gedeelte van de Sierra Morena, die 450 km lang dwars door Andalucía loopt, waarna de Meseta hoogte bereikt is.
Sierra Morena
Een geweldig en verlaten natuurgebied met enkele verspreide boerderijen wordt doorgetrokken.
Pracht natuurgebied
Een volkomen verlaten gebied. Al de kilometers vandaag geen mens te zien. Het bergachtig landschap is begroeid met de Mediterrane struiken en bloemen die lekker ruiken.
Struiken van het mooiste zonneroosje;
De Flor de la Jara
Vooral het zonneroosje bloeit uitbundig en maakt lopen in het voorjaar tot een extra feest.
☼ Gevlekt zonneroosje of Tuberia guttata, behoort tot de familie der Cistaceae
Deze groen blijvende struiken tot 2,5 m hoog zijn typisch voor het Middellandse zeegebied, waar ze vlaktes geheel kunnen bedekken. Groeien in zure steenachtige bodems. De opvallend witte bloemen bloeien van april tot juni een dag, waarna de volgende knoppen alweer open gaan. De bloemen hebben een doorsnee van 10 cm met een paars/bruine vlek aan de voet van elk kroonblad. Hout van de struik is extreem taai en slijtvast waardoor het gebruikt wordt voor gereedschappen. De plant is een echte pionier waarvan de zaden na een brand door de hitteprikkel extra snel uitlopen. De kleverige bladen produceren etherische hars, dat lekker ruikt en verzameld wordt. Vroeger door de geitenbaarden uit te kammen. Hieruit wordt Labdanum gewonnen als grondstof voor de parfumindustrie als amber verwerkt. Bevat belangrijke oliën die een antivirale werking hebben en de immuniteit versterkt, stopt bloedingen en versnelt heling. De 5 paarse vlekken waren symbool voor de 5 wonden van Christus (stigmata).
Deze plant is hét symbool van deze route!
Ruw terrein
Het terrein is ruw golvend met een woeste begroeiing. De route is goed aangegeven langs de paden zodat verdwalen er niet bij is. De hemel is onbewolkt en hoewel het nog begin mei is loopt de temperatuur al snel op.
Bolvormige vliegdennen
Langs de weg nu een soort bolvormige vliegdennen die lekker naar hars ruiken. In mijn tuin was het een heel werk om dit soort wild groeiende den weg te zagen. Vooral omdat na de klus alles onder de hars zat en de (oude) kleding meteen weggegooid kon worden.
Mooie vergezichten
De weg slingert eenzaam en onbelemmerd door tot op een heuveltje een Boerderij opduikt. Het is de Cortijo de la Hoyariza waar een waterkraan voor dorstige mensen aanwezig is.
Cortijo de la Hoyariza
Wat een lekkere etappe vandaag. Gert-Jan vertelde alles in het werk gesteld te hebben om een Refugio in de buurt van de Pas op te zetten. Het adres was al geregeld maar hij had buiten de burgemeester gerekend die hier zijn toestemming niet voor wilde geven.
Geweldig jammer omdat 2 dagen door dit prachtige gebied heerlijk was geweest en de route niet onderbroken had hoeven te worden.
☼ Slaaplelie of Asphodelus albus, behoort tot de familie der Asphodelaceae
Één- tot 2 jarige plant uit Zuidelijk Europa. Groeit op droge rotsige plaatsen. De stervormige witte bloemtrossen bloeien van april – juni op bloemstelen tot 1 m hoogte. Naderhand vormen deze vruchtjes met bruine zaden. De taaie stengels worden gebruikt om mandjes van te vlechten. De bloem wordt ook beschouwd als doodssymbool en aangeplant in de omgeving van kerkhoven als graflelie.
De weg loopt een dal in met in de verte de ruïne van de Molino Horadado.
Molina Horadado
Bij een molen in een dal moet water zijn. Na de toch behoorlijk droge stukken ineens een prachtig meertje waar de Río Cuzna doorheen loopt. Een verstild gebied waar het goed uitrusten is!
Meertje aan de Río Cuzna met waterranonkels
De route slingert op en af nu ook langs graasakkers onder steeneikjes. Schapen scharrelen rond begeleid door hun zelf veroorzaakte geklingel. Grotendeels is het ook nog een Vía Pecuaria van de veetrekroutes tot een stenen kruis opduikt.
Stenen kruis bij belangrijk kruispunt
Oppassen hier want de Santiagoroute loopt nu links langs grote stukken ruw terrein begroeid met steeneikjes afgezet met grof gaas. Doortrekken waarbij zelfs een verlaten asfaltweg wordt overgestoken, dat rechts naar Pozoblanco loopt. Het wordt minder bergachtig terwijl wat meer bebouwing langs de weg staat.
El Pozo de la Benita
Het kapelletje aan de rechterzijde staat op een recreatieterrein met een bron en speelweiden. Het gebouw is opengewerkt waar uitvoeringen gegeven worden tijdens de jaarlijkse processies. Nu een mooie ruimte om bij te komen in de schaduw.
Na de kapel volgt een asfaltweggetje linksaf dat na een paar kilometer overgaat in een grindpad. Het landschap is definitief veranderd en staat voor de Meseta waar we nu op zitten. In de velden omgeploegde en ingezaaide akkers waar zelfs een ruw soort hooi gewonnen wordt. Ondanks het harde klimaat vinden veeboeren hier een mager bestaan.
Compleet veranderd landschap
Steeds maar rechtdoor tot de eerste tekenen van het naderende dorp in zicht komen. Links een drinkplaats voor vee, rechts één van de vele Fotovoltage inrichtingen (zonnecollectoren) waar Spanje mee vol staat. Korenvelden zijn in de eerste dagen van mei al gemaaid, drie maanden eerder dan bij ons in Nederland.
Drinkplaats en Fotovoltage inrichting
Aan de linkerzijde eindelijk de kapel van San Sebastián met uitzicht op het stadje beneden.
Ermita de San Sebastián
De straatjes in de namiddag zijn bijna verlaten. Overnachtingsmogelijkheden genoeg. Een hulpvaardige heer wil mij naar een Hotel begeleiden, maar Gert-Jan heeft niet voor niets afspraken gemaakt zodat de hele stad doorgelopen wordt tot aan de buitenrand Hostal-Resto El Parador gevonden wordt. Aardige mensen die zowaar een keurig kamertje met bad hebben voor 15 Euro.
Alcaracejos
1520 inwoners
Hoogte 602 m
Alcaracejos
Het pilsje is na de eerste echte warme dag wel verdiend, waarbij een keurig schaaltje met Ensalada Rusa voor de eerste trek er gratis bijgezet wordt.
Een prima adres waar de avond goed door te komen is op het terras. In het stadje zelf is niet veel te beleven maar de Resto geeft afleiding genoeg. Doorreizende Spanjaarden slapen hier waarmee het makkelijk contact maken is. Het diner is voor < dan 10 Euro weer formidabel. Elke keer vraag ik me af hoe ze dit voor elkaar krijgen. De avond wordt besloten met een Patxaran de Navarra (licht Pyreneeën likeurtje). Heerlijk slapen na een ietwat vertekende 302,5 km!
(De eindafrekening; slapen, diner, biertjes en ontbijt; 26,65 Euro is eigenlijk onmogelijk!)
Weer zo’n perfect adres!
De wasjes hangen buiten te drogen